Zoenende mensen in het publiek bij DWDD. Geen studentengrap, maar een guerrilla van een deomerk, bleek. Het maakte DWDD-eindredactrice Dieuwke Wynia (@dieuwkeWDD) laaiend. Aldus kreeg de geurtjesverspreider precies waar het op had gehoopt: een megaboost media-aandacht. Bij DWDD hadden ze kennelijk nog nooit van de zaak Bavaria Babes versus FIFA gehoord.
Wat doe je als je aandacht wilt vragen voor de release van de DVD van de film All Stars 2? Dan organiseer je op het Museumplein een voetbalwedstrijd met nudisten. Want bloot scoort.
Zonder hun STE kunnen bedrijven en merken niet communiceren. Toch doen ze niet anders. En dat maakt hun (guerrilla)acties en verhalen even ongeloofwaardig als zinloos.
Nuttige reclame. Gedacht vanuit de consument. Dat is de grondgedachte van een brand utility. IKEA scoorde ermee veel sympathie tijdens de laatste Huishoudbeurs. Leuke inhaker ook.
Paniek in de boardrooms. De Elfstedentocht. Daar moeten we wat mee. Iets van een Heinekentoeter of iets met een jurkje dan misschien. Maar wanneer je als bedrijf nu nog over een verrassende guerrilla actie moet nadenken, nee, blijf dan liever weg van het ijs.
Oh, wat zoet. Zo'n vroom kinderkoortje dat in een winkelcentrum hemelse kerstliedjes zingt. Maar pas op, we zijn in België. En daar is vaak niet alles wat het lijkt.
Begrijp daar helemaal niks van. Veel bedrijven schijnen de hele dag niks liever te doen dan Likes verzamelen. ‘Kijk eens, we hebben door onze actie binnen een dag 300 Likes en 230 nieuwe followers.’ En dan besluiten ze weer rustig te gaan slapen en te broeden op een volgende actie.
Ach wat hebben ze het zwaar. Literaire uitgevers, boekenwinkels en romanciers klagen vooral over ‘de moderne tijd’ in plaats van zich daarin eens hoognodig te verdiepen. Om te kijken hoe ze van sociale media en webtools kunnen profiteren. Maar direct contact met lezers vinden ze eng. Immers: ‘We hebben ons nooit zo verdiept in wat de klant wil.’
Gesproken column. Dagafsluiter van praktijkcongres ‘Naar een effectieve social media strategie’. 29 juni # ’t Spant in Bussum.
Het zou het nieuwe jurkje van de Bavariabes zijn. En diezelfde babes kwamen voortaan dorstige kelen stillen met hun nieuwe Biermobil aus Bavaria. Maar uit Lieshout kwamen tapmobiel en bierbabes niet. Noch waren het Bavaria-accessoires voor het Europese Playboy Mansion met wie Bavaria zaken wil gaan doen.
Je denkt. Ik heb een nieuw mannenonderbroeken merk. Dus dat ga ik met een guerrilla presenteren op de Wallen. Een plek waar tenslotte veel mannen komen. Dus zet ik daar lekkere jongens in zo’n lekker onderbroekje achter de ramen. Les 1 in guerrillamarketing. Waar zit je doelgroep.
Swarovski wilde wat anders. En omdat Twitter hip en hot is, gaat het op 21 augustus via dat sociale netwerk een guerrilla actie uitzetten. Het merk hoopt vooral op veel volgers. Maar dat zijn er een week voor de actie nog steeds slechts vijf.
Een lang bloot been. Omringd met veel wulps gekronkel en gedraai. En komt daar niet, oelala, een tepelrandje voorbij?
Guerrillamarketing. We kunnen het in Nederland heel slecht. Dat is eigenlijk vreemd. Dutch advertising stond ook internationaal jarenlang hoog in aanzien. Maar traditionele reclamebureaus zijn creatief de weg kwijt en op buitenlandse festivals scoren ze amper nog.
Er zijn dagen dat je gelukkig wordt. Van reclame ook. Op tal van abri’s in Amsterdam hangt een reuze A4’tje geplakt van ene Egbert. Hij prijst erop zijn tweedehands studieboeken aan. 'Die zijn tot 50% goedkoper' en 'zien er nog heel mooi uit!'. Ze zijn te koop op bol.com/egbert.
In Drente ben ik, in het Bartje-dorpje Drouwen om precies te zin, en ja, Bartje-acteur Jan Krol is hier echt geboren. Aan de rand van dat dorpje woont zelfstandig merkcreatief Kees Klomp. In zijn voetbalveldtuin lopen paarden, knorren varkens, mekkeren geiten en kwispelt en miauwt nog meer have.