Universiteit Wageningen gooit al haar submerken overboord

‘Wageningen University & Research’ is per 1 september de nieuwe naam voor alle organisatieonderdelen van de universiteit in Wageningen. Elf submerken verdwijnen. Eén duidelijk merk (één naam en één beeldmerk) moet de universiteit een steviger profiel geven. Dat meldt de Utrechtse Communicatiekring.

LEI, Alterra, Imares

Zeker in bepaalde vakgebieden bekende instituutsnamen als LEI, Alterra, Imares en Wageningen University verdwijnen vanaf september. Alleen voedselveiligheidsinstituut Rikilt gaat nog niet mee in de naamswijziging, omdat er een fusie op komst is met het laboratorium van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit.

Eén duidelijke naam

De aanpassing ligt intern gevoelig, omdat veel medewerkers zich nadrukkelijk verbonden voelen met een van de onderdelen van de universiteit. Toch zet de organisatie door met het oog op de naamsbekendheid naar buiten toe. Directeur corporate communications & marketing Marc Lamers: ‘We willen afrekenen met veel voorkomende naamsverwarring. Er zijn op dit moment elf submerken en die geven extern een onduidelijk beeld. Eén duidelijke naam moet explicieter maken wat we zijn en wat we doen.’

Geen nieuws

De naamsverandering is twee weken geleden intern gecommuniceerd omdat er in aanloop naar september organisatorisch verschillende aanpassingen nodig zijn. Resource – de website voor studenten van de universiteit – publiceerde het verhaal al, maar de universiteit zelf treedt er nog niet actief mee naar buiten. ‘Omdat wij het nu nog geen nieuws vinden’, licht Lamers toe: ‘In september wanneer het zover is, informeren wij onze stakeholders.’

Hot in China

Eén sterk merk moet Wageningen University & Research vooral ook internationaal stevig op de kaart zetten. Wageningen is bijvoorbeeld ‘hot’ in China, waar voedselproductie en gezonde voeding actuele thema’s zijn en de universiteit van Wageningen is nadrukkelijk in beeld als een instituut dat China daarbij kan helpen. Lamers: ‘Van alle masterstudenten komt de helft uit het buitenland en daarvan is de helft Chinees.’