Douglas Rushkoff over social valuta, anno 2000

De Amerikaanse journalist en filosoof Douglas Rushkoff (48) spreekt 17 september op eDay. Hij wordt op de site aangekondigd als social currency-goeroe. 9 jaar geleden was hij ook even in Nederland, en sprak toen met Adfo Web.

Adfo Web was een nieuwsbrief over internetcommunicatie, en vijf jaar geleden opgegaan in Tijdschrift voor Marketing. Peter Olsthoorn was hoofdredacteur, ik deed de eindredactie. Olsthoorn interviewde Douglas Rushkoff in november 2000. De Amerikaan wordt in het artikel geintroduceerd als mediafilosoof, journalist, columnist en professor in Media Culture aan de Universiteit van New York.

Negen jaar geleden barstte de internetbubbel en was er oorlog in het Midden Oosten. Rushkoff was weinig te spreken over internetmarketing. En hij had het toen ook al over social currency.

Een paar quotes van toen:

Over de internetbubbel en de investeringshype: ‘Laten we het maar zoveel mogelijk exploiteren. Waarom zou ik me nog druk maken dat enkelen puissant rijk worden van internet met hun beursgang of speculatie, terwijl met hun investeringen voor miljoen mensen het communiceren goedkoper wordt. Ik ben niet cynisch over het potentieel van internet dat fantastisch blijft. De essentie, onbegrensd communiceren, is niet aangetast.’

‘De grote mythe van internet, waarin ik ook lange tijd geloofde, is dat mensen de verhalen van hun eigen leven willen vertellen. Dat is niet zo. We zoeken naar gemeenschappelijke stof, naar ideeën, naar opvattingen, beelden.’

Ruskoff over zijn uitvinding ‘social currency’: ‘Het begrip ‘content is king’ is veel te beperkt. De essentie is de interactie die het gevolg is van de content. Uiteindelijk wil iedereen op zijn actie een reactie.’

‘Degenen die menen dat ze online content creëren, bedenk dat jullie succes direct afhankelijk is van het excuus dat je mensen verschaft om met elkaar te praten. De werkelijke maatstaf voor het meten van kwaliteit van content is haar mogelijkheid als medium te fungeren.’

Ruskoff maakt zich zorgen om de instant- en impulscultuur op internet, waarmee marketeers hun voordeel kunnen doen: ‘Mensen die automatisch handelen zijn het makkelijkste te sturen, niet enkel door marketeers, maar door iedereen.’

‘Uiteindelijk heeft de mogelijkheid om je individueel te kunnen uiten ons niet de juiste weg doen inslaan, maar een massa geschapen met instant reacties op onder meer de commercie. Het fenomeen van individuele communicatie wordt op deze wijze omgezet in 1-op-1 marketing en online doelgroepen als target, om tegen lagere kosten de ideale doelgroepen te bereiken.’

Als voorbeeld noemt hij Just do it, van Nike. ‘Die slogan lijkt de ultieme vrijheid van het individu uit te drukken, maar leidt tot de eenvormige reactie van het aanklikken van de koopknop. Willen hebben, nu. Reageer maar op ons aanbod. Impulsen gaan het individuele gedrag beinvloeden en dat is te sturen.’

‘Ik wil niet negatief zijn, maar de liberale houding met internet zadelt ons op met een elektronisch winkelcentrum dat schreeuwt om aandacht, om onze impulsen.’

Inmiddels zijn we 9 jaar, en weer een oorlog en een crisis verder, maar heeft de consument inmiddels 'de macht gegrepen’ op internet. Zal Rushkoff weer met een somber verhaal komen?