Blokker, you're no Kennedy

blokker_dolle_dagen.jpg

We gaan eerst even terug in de tijd. We schrijven het jaar 1988. Verkiezingstijd in de Verenigde Staten en een verkiezingsdebat tussen de vice-presidentskandidaten Dan Quayle (Ronald Reagan) en Lloyd Bentsen (Michael Dukakis). Dan Quayle werd alom gezien als veel te jong, een broekie. Dus positioneerde hij zich als de nieuwe John F. Kennedy. Als jong, fris en upcoming. Een slimme zet, zo leek het.

Toen hij dat weer deed in een verkiezingsdebat, antwoordde zijn opponent Lloyd Bentsen (67 jaar): “Senator, I served with Jack Kennedy. I knew Jack Kennedy. Jack Kennedy was a friend of mine. Senator, you’re no Kennedy”. Einde herpositionering Dan Quayle.

Vrij vertaald naar deze tijd zou ik zeggen ‘Blokker, je bent geen Bijenkorf’.

 

Een pan voor eieren

Woensdag stond ik voor 8.00 uur voor de deur bij de Blokker te wachten , totdat de Dolle Dagen van start zouden gaan. Ik was de enige. Zie de bijgaande video voor een sfeerimpressie.

https://www.youtube.com/watch?v=PKjGGPpsKu8

Er kwam een jongen aan die een pan wilde kopen, om eieren te bakken. Van de Dolle Dagen had hij nog nooit gehoord. Hij kwam voor de pan.

Een tijdje later was daar opeens de tweede klant. Zij wilde eigenlijk naar de Albert Heijn, maar zag dat de Blokker al open was, en kocht ook wat praktische spullen voor de keuken. Van de Dolle Dagen had ook zij niets vernomen.

Lopend door de winkel had ik niet de indruk dat er iets bijzonders aan de hand was. Business as usual. Soms wat Sale-borden, maar ook dat is eigenlijk business as usual. Van een soort Dwaze Dagen of een Prijzencircus was niets te merken. En misschien is dat ook wel goed. Want de Blokker moet ook een gewone dagelijkse winkel zijn. Een handige huishoudwinkel, onder het motto: doe maar gewoon dan doe je gek genoeg.

 

Gefu en Keter

Maar langzamerhand lijkt de Blokker te willen uitgroeien tot een merkenpaleis. Net als de Bijenkorf dat doet. Zo blader ik door een recente folder waarin de Blokker haar merken centraal zet onder het motto ‘huis vol merken’. Met achtereenvolgens ons fijne merk (Philips), ons handige merk (Handy), ons kleurrijke merk (Sorbo),  ons frisse merk (Oral-B), ons schone merk (Leifheit), ons lekkere merk (Gefu) en ons tuin merk (Keter). Tja….  Naar de onderkant heeft dit wellicht de uitstraling van ‘geen rommel’, maar naar de bovenkant is er geen enkele aantrekkingskracht van begeerlijke merken qua ‘daar moet ik zijn!’.

Uiteindelijk zal de Blokker haar eigen merk krachtig(er) moeten neerzetten.  Dat lukt niet met het leunen op andere merken. Of het kopiëren van acties van de Bijenkorf. Want Blokker, you’re no Kennedy - je bent geen Bijenkorf. Blokker, je bent Blokker.