Het zijn bijzondere tijden in de Nederlandse economie en dus ook in het Nederlandse medialandschap. Het zijn leermomenten. Een mediabureau managen in een groeiende markt is niet moeilijk. De zaak bestieren in neergang, dat maakt de man. Er moet een tandje bij, uit kracht voor iedereen.
Heerlijk dat de zomer nu is aangebroken. Want iedereen is toch een stuk positiever. De meesten van ons hebben vanmorgen geen last van de file gehad en fluitend in zomerjurkjes zie ik collega’s binnenkomen. Ook Den Haag is op reces en dat ruimt lekker op.
Er is menig krantenartikel aan gewijd en ook het achtuurjournaal heeft er al een paar keer aandacht aan besteed. Ik heb het over de terugtrekkende kredietverzekeraars die vaak gezien worden ‘als olie in de motor van de economie’.
Gisteren kopte de Adformatie online: Brinkman: Internetbelasting voor dagbladinnovatie. De commissie stelt dat een heffing op internetaansluitingen goed zou zijn om innovaties in een ander segment (de krantenwereld) te financieren. Achterliggende gedachte is de consument duidelijk te maken dat nieuws en nieuwsgaring niet gratis is.
‘Marketeers zijn berichtgeving over de crisis zat’ kopte gisteren de Adfo online. Driekwart van de duizend ondervraagden vindt de berichtgeving over de crisis te negatief. Daarvan geeft de meerderheid aan dat de media daaraan deels schuldig is. Wat een klare kolder. Wat een heerlijke retoriek weer
De voorpagina van de Adformatie van vorige week kopte ‘Crisis tast bureau-klantrelatie aan’. Het artikel repte over de tanende loyaliteit van adverteerders aan hun reclamebureaus in deze crisis.
Nog steeds worden voorspellingen als waarheden gepresenteerd ook in onze communicatie-industrie. Onbegrijpelijk… Op de voorpagina van Adformatie 16 staat weer een mooi staaltje van ‘schijnwaarheid’.
Bakker mag ik dat halfje bruin? Tuurlijk mevrouw. Gesneden? Graag. Dat is dan 79 cent. Kijk zo simpel is zakendoen in de basis.
Het gaat inmiddels in de media bijna alleen nog maar over de crisis. Soms gaat het over wat je kan doen om er als privépersoon of bedrijf tegen bestand te zijn. Andere berichten laten de versnelde vertraging zien bij bedrijven.
Je kan geen blad meer openslaan of het gaat over het ‘grote graaien’. We hebben een nieuwe term voor iets wat eigenlijk niets nieuws is. Graaien… ministers praten erover alsof het een nieuwe bacteriële infectie is. Het gebeurt al sinds mensenheugenis. En bij elke recessie staat het weer op de agenda.