Loyaliteit of kwaliteit?

‘Relaties doen er minder toe en prestaties op korte termijn des te meer’, zo meldde reclamecoryfee Ralph Wisbrun. Adverteerders kijken volgens eigen zeggen vaker om zich heen en gaan zelfs bij kleine deel opdrachten ‘shoppen’. Adverteerders zoeken niet meer naar een bureau (relatie) maar naar een idee.

Ik ben het eens met zijn zienswijze en een aantal dingen zie ik ook zelf terug. Alleen de vraag is… tast de crisis werkelijk de relatie aan of brengt het reclamevak net even niet de vernieuwing waar de adverteerders nu naar smachten? Is het een gebrek aan loyaliteit of is het een gebrek aan kwaliteit?

Paul Blok noemt het een motie van wantrouwen of zelfs een aanval op het werk. Daar heb ik meer moeite mee, want het gaat uit van zwakte. Ofwel, ons werk was niet goed genoeg! Dat klopt, toen was het leuk en nu moet het beter. We moeten blijven ‘deliveren’, desnoods op projectbasis. Gas erop, niet navelstaren maar produceren, uit de stoel, niet bellen, er langs gaan. Niet twee creatieve voorstellen presenteren maar negen! Als je wil scoren moet je immers wel schieten.

Van een motie van wantrouwen is naar mijn mening dus geen enkele sprake. Van ideeënarmoede wel, en daar kom je dus niet meer mee weg. De behoefte van een adverteerder is snel aan het veranderen. Legio adverteerders hebben het zwaar en alle hulpmiddelen (inclusief de communicatiemiddelen) staan ter discussie. Tot er iets aangeraakt wordt wat wel werkt. Dat sales genereert en geld in het laatje brengt. Met relaties wordt de crisis niet overwonnen, met goede ideeën wel! En als het waar is dat adverteerders losser zitten in het zadel dan voorheen, dan is de kans dus groter dan het gevaar! Ze zitten namelijk ook losser bij de concurrent.

Dit is de tijd dat je van je opdrachtgever een partner maakt. Het partnership vorm geeft. Help hem de omzetdaling om te buigen. Nu samen door deze moeilijke tijd en je bent verzekerd van een relatie die staat als een huis. Je zal ervoor moeten vechten want cadeautjes worden niet meer gegeven.