1 cent voor een glimlach


Bij binnenkomst werden wij vriendelijk begroet door een oudere meneer. Hij liet ons even onze gang gaan om vervolgens te vragen of hij ons ergens mee kon helpen. 'Nee, we kijken even' was ons antwoord, nietsvermoedend over wat er zou gebeuren. Daarmee was ook het verkoopgesprek meteen afgekapt. Met een blikje fris en iets van een broodje verschenen wij aan de kassa en de man begon alles rustig aan te slaan. Net toen we op het punt stonden om de man een fijne dag te wensen en naar buiten te lopen, vroeg de man 'In welk jaar bent u geboren?' Kort bleef ik stilstaan en draaide me terug om de man aan te kijken en hij stond ongewoon vriendelijk te wachten op een antwoord. Omdat het me, om onbekende redenen, onbeleefd leek om niet te antwoorden, gaf ik hem netjes antwoord; '1984'. De man draaide zich op zijn beurt om, om zich te wenden tot een grote, oude, houten doos. Hij opende deze doos en er verschenen een heleboel labeltjes met daarop alle jaren. Hij liet zijn vinger over de labeltjes glijden om bij 1984 te stoppen en hij tilde deze op. Het was een zakje met daarin een muntstuk. 'Alsjeblieft', zei de man, 'een 1 cent muntstuk uit je geboortejaar. Ik keek hem verbaasd aan en ik merkte dat mijn verbaasde gezicht langzaam veranderde in een gezicht met daarop een brede glimlach. Mijn collega kreeg dezelfde verrassing. Wij vroegen aan de man waarom hij dit deed en zijn antwoord was even logisch als magnifiek; 'Voor 1 cent kan ik iedereen in mijn winkel lachend weer naar buiten laten gaan'. Met een dankwoord eindigde ons bezoek en lachend liepen we, inderdaad, naar buiten. Het blikje fris en het broodje leken lekkerder te smaken.
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid