Leren van het Songfestival

Wat kunnen we hiervan kunnen leren voor bijvoorbeeld de zorg- en de postmarkt?

Wat je ook van het Eurovisie Songfestival vindt, het is er in elk geval meer kleurrijk op geworden. Dit helaas ten koste van de kwaliteit van het algehele aanbod.

Want toen nog maar een paar landen het onderling uitvochten, leidde de competitie tot kwalitatief veel betere inzendingen.

Welke les is hieruit te leren voor het debat over marktwerking?

'Marktwerking' is op diverse fronten hot in het publieke debat. O.a. de postbezorging en de zorg zouden gebaat zijn bij meer marktwerking. Of juist niet. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt.

Bij de post gaat het om het doorbreken van een monopolie. En in de zorg heeft men het over de voor- of nadelen van schaalvergroting. Beide bewegingen moeten leiden tot meer marktwerking en dus tot een hogere kwaliteit tegen minder kosten. De vraag is of dat ook zo is.

In economentaal: zowel de post- als de zorgmarkt zouden een oligopolie moeten worden: een markt waarin een overzichtelijk aantal spelers in concurrentie met elkaar de markt bepalen. Deze marktsituatie leidt tot een heterogeen aanbod van producten: in de perceptie van de doelgroep, bestaat het aanbod uit sterk aan elkaar verwante substituten. Aanbieders concurreren op kwaliteit en prijs.

Terug naar het Songfestival. Nu de markt is opengebroken en er een toestroom is van m.n Oost-Europese staten, heeft de nieuwe dynamiek van volledig vrije mededinging ervoor gezorgd dat niet meer 'kwaliteit' centraal is komen te staan. Nee, om een plekje te veroveren in de finale, is men gaan differentiëren. De acts proberen met gedifferentieerde 'beleving' in te spelen op de voorkeur van de consument. Gevolg? Het volledige gamma van acts heeft nu voor elk wat wils. Maar ten opzichte van toen het festival nog een oligopolie was, is 'productkwaliteit' wel uit de markt aan het verdwijnen.

En dan nu weer terug naar de post- en zorgmarkt: een markt met een paar spelers lijkt te leiden tot in elk geval een hogere objectieve kwaliteit. Een markt met heel veel aanbieders leidt tot meer keuze; niet op kwaliteitsniveau, maar wel op emotie en beleving.

Het is maar wat we willen.