Global brands niet meer local door Youtube?

Op Adage gaat men dieper in op de relletjes die ontstonden rond twee televisiecommercials van Heinz en Mars.

Alletwee gemaakt voor de Britse markt, maar dankzij Youtube van de lokale televisie geweerd door nota bene Amerikaanse lobbygroepen.

Een interessant gegeven, omdat het de vraag oproept of globale merken zich op deze manier nog wel bezig kunnen houden met gerichte en lokale marketing.

In het geval van Mars reageerden Amerikaanse homolobbygroepen furieus op een Brits Snickers-spotje , waarin Mr. T tekeer gaat tegen een snelwandelaar... Mr. T: 'You're a disgrace to the man-race, run like a real man.'

Over het niveau van humor kun je discussiëren, maar de lobbygroepen die het spotje op Youtube hadden gezien, waren op een andere manier 'offended' en dreigden met een boycot.

De Mars-marketeers gaven toe. Het spotje werd geschrapt, ook al waren Britse homogroeperingen helemaal niet beledigd. Er werd in totaal maar twee keer gebeld naar de Britse reclamecodecommissie, maar dat zullen waarschijnlijk fervente snelwandelaars zijn geweest...

De tweede spot was van Heinz. Hierin smeert een New Yorkse broodjesverkoper
's ochtends de broodjes van een Brits gezin, om vervolgens de man des huizes een afscheidskus te geven, als was hij de mama.

Want Heinz Deli Mayo is zo lekker dat het lijkt alsof je je broodjes iedere ochtend direct uit een New Yorkse Deli haalt, aldus Abbott Mead Vickers BBDO in London, het verantwoordelijke bureau (dat trouwens ook het Snickers-spotje maakte).

Grappig, maar niet volgens Amerikaanse 'anti-homogroeperingen'. Men kon de Britse humor niet waarderen. Twee mannen die kussen; in de VS nog altijd 1 van de grootste taboes. Dus werd het spotje van de buis gehaald.

De relletjes roepen een aantal vragen op. Moeten marketeers altijd toegeven aan dit soort klachten rond je merk, ook al komen ze van een minderheidsgroepering uit een heel ander werelddeel? Want hoe kom je als merk dan over op de rest van je consumenten? Wat is eigenlijk schadelijker, toegeven, of de rug recht houden?

Maar afgezien van reputatieschade roept dit nog een andere vraag op: hoe kunnen globale merken - in een tijd dat iedereen juist lokaal en gericht moet adverteren om nog toegang te krijgen tot het hoofd van de consument - nog hun ding blijven doen?

Lokale spotjes komen na een tijdje altijd wel op Youtube terecht...
Maakt internet het juist onmogelijk voor global brands om nog lokaal en gericht te communiceren?

Of valt het wel mee en is dit gewoon een gevalletje van 'smaken verschillen'?