
Het lachen is ons vergaan. We mogen niet meer. Lachen om onszelf en om de gekkigheid in de wereld; van Moslims niet, van Wiegel niet en van de keurige carnavalsvereniging niet. Calvinistische Nederlanders zijn altijd al bang geweest; bang voor het oordeel van de buren. Dus hebben wij ons leven dichtgetimmerd met ge- en verboden. Maar we drijven door, gedreven door angst voor het onbekende dus onberekenbare. Ons laatste beetje gevoel voor humor dreigt om zeep te worden geholpen. Ik vind er helemaal niks meer aan. Wie doet er mee met het oprichten van een vereniging ter bevordering van ons relativeringsvermogen en het uitroken van angsten?
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word abonnee