Shop Around: Black and White with a Dash of Colour

Bert Dijkstra, directeur van Shop Around, is door Pakhuis de Zwijger gevraagd om een aantal avonden te organiseren naar aanleiding van eerdere presentaties die hij gaf in het Pakhuis.

Dijkstra: ‘Het idee voor de shows is gebaseerd op het principe van DWDD; entertainment, interviews en het laten zien van recent werk van creatieven die wij vertegenwoordigen. Ik daag creatieven uit om werk te maken buiten hun comfortzone. In de editie van Black and White with a Dash of Colour heb ik bijvoorbeeld Loulou en Tummie gevraagd die normaal altijd in kleur werken om animaties te maken in zwart en wit.’

Laurens (Loulou van Loulou and Tummie): ‘Deelname aan de show zorgde ervoor dat ik mijn werk op een nieuwe manier ging bekijken. Bovendien is het een mooie gelegenheid om mijn werk te laten zien en om over mijn presentatieangst heen te komen.’

Ik zat naast Marianne Lock die samen met Fabienne Onderwijzer een animatie had gemaakt voor deze avond.

Verder bestond het publiek veelal uit relaties van Shop Around en bekenden van kunstenaars die hun werk lieten zien.

De avond begon met een optreden van Mozes and the Firstborn. Een interview volgde met Nelleke Boerkoel, die na Transister verder gaat onder de naam Robin Duister. De naam Duister past wel bij de portretten die ze maakte van vermiste kinderen en mensen die vroegtijdig zijn gestorven. Duister: ‘Ik maak voornamelijk portretten en hier blijf ik ook onder mijn nieuwe pseudoniem mee doorgaan, ik vind het fijn om een gezicht te tekenen, ik zie een soort belofte en verlangen in een blik.’ Onder de naam Transister maakte ze onder andere in Rotterdam op een duistere plek in samenwerking met de buurt enorme illustraties.

Na Duister was het de beurt aan Loulou and Tummie. Loulou liet de ontwikkelingen in zijn commerciële en vrije werk zien vanaf de periode op de academie. Het was interessant om te zien hoe de stijl van Loulou and Tummie is ontstaan en zich door de jaren heen ontwikkelde tot een zeer kenmerkend handschrift.

Een vraag die leefde onder het publiek was hoe er werd omgegaan met creatieve vrijheid bij commerciële opdrachten. Loulou and Tummie krijgen vrijwel altijd carte blanche omdat hun handschrift zo specifiek is dat een opdrachtgever precies weet waarom hij voor hun kiest. De bescheiden Loulou and Tummie delen inmiddels handtekeningen uit in Azië.

Verder werd illustrator Typex geïnterviewd vóór Han Hoogerbrugge een presentatie gaf. Aan de orde bij Hoogerbrugge kwamen loops van mensen die ‘bezig’ zijn, interactieve games, een ode aan scheldwoorden (kut, kanker en tyfus zijn zwaar ondergewaardeerd volgens Hoogerbrugge), een app waarbij je door een rukbeweging te maken een tiet op je scherm krijgt, maar ook werk voor Pathé en de Volkskrant.

Kunstjournalist Jeroen Junte presenteerde een live column met als uitsmijter: ‘Denk niet zwart, denk niet wit, maar in de kleur van je hart.’ Dit was ook wat de creatieven deden die in zwart wit werken, het werken in zwart en wit berust vooral op intuïtie, persoonlijke smaak en trial en error.

De avond bood een uniek kijkje in de gedachten en werkprocessen van de creatieven. Wanneer de volgende talkshow plaatsvindt, is nog niet bekend.