Er wordt veel gekocht in medialand. Conclusie: het gaat economisch dus best goed. Maar wil er nog iemand een reclamebureau kopen?
De Volkskrant lanceert binnenkort een luxe magazine. Met een hard kaftje. Een glossy dus.
Content agencies, zoals Redwood en John Brown, die lead agency worden op topklanten in Engeland. Vóór bureaus als Saatchi. Het komt steeds vaker voor. Alle reden dus voor de Europese contentproducenten, die in Oslo bij elkaar kwamen, om vrolijk verder te gaan in hun ‘strijd’ met de reclamewereld.
Een kleine rimpeling in het vak: er zijn weer mensen voor zichzelf begonnen in de reclame. De Adfo-rubriek De Rondvraag had het er eventjes druk mee. Maar mijn hemel: wat een gebrek aan ambitie.
Bart Kuiper, en andere reclamehelden, werden er groot mee: de advertising property. Maar het is nu tijd voor de content property.
Het schrappen van een publiek net; altijd goed voor een mooi potje moddergooien. Eén ding staat vast: adverteerders missen niets.
Als Jan Driessen twittert, is het altijd opletten geblazen. Vaak gaat het over Ajax – dus daar moet je even doorheen kijken - maar soms over zijn rol als opper-BVA’er. Dinsdagavond 22 november twitterde Jan, klaarblijkelijk vanuit een BVA-bijeenkomst: ‘Zeer overeenkomstige #BVA-verhalen over ‘snelheid en kostenreductie’ bij Unilever, Heinz, Friesland, Rabo, P&G, Deloitte, Ziggo en Aegon.’ Of AEGON, zoals Driessen altijd schrijft.
Reclamebureaus zoals we ze kenden, zijn over, uit en sluiten. Das war einmal. Aldus Wim Ubachs.
Ja, vrouwen lezen meer. Ja, vrouwen beslissen over aankopen. Maar mannen zitten dus met de gebakken peren. De media – de tv voorop - zijn verwijfd geworden.
Vandaag een geschiedeniscolumn. We gaan terug naar het jaar des Heeren 1999. Hét economisch hoogtepunt van de afgelopen vijftig jaar.
Bij ING heeft het één (het sponsoren van amateurvoetbal, de nieuwe commercial) niets met het ander (een miljoentje bonus voor de topman) te maken.