De discussie over het VVD-voorstel om van drie naar twee publieke zenders te gaan verloopt overal, dus ook op Adformatie.nl, volgens de bekende lijnen. Liefhebbers van een aantal publieke programma’s zien het VVD-idee als een persoonlijke hetze tegen alles wat kwalitatief en cultureel is. Anderen denken dat met het schrappen van amusement en sport uit het publieke aanbod niets mis is. Die categorieën worden immers prima opgepakt door commerciële zenders.
Feitelijk is er natuurlijk geen enkele reden waarom er überhaupt een publieke omroep nodig zou zijn. Net zo min als er een reden is om staatskranten, -tijdschriften of –sites te exploiteren. Dat gebeurt ook niet. En terecht. Waarom moet de overheid een Volkskrant, NRC of De Groene uitgeven? Precies. Waarom dan wel met belastinggeld Pauw & Witteman ‘publiceren’. Of het Journaal. Voor de liefhebber: deze redenatie is uitstekend verwoord in HP de Tijd.
Ter zake nu: wat merken adverteerders – dit is wel Adformatie.nl – van een mogelijk schrappen van één net? Niets. Helemaal niets. Laten we ervan uitgaan dat sport en amusement sneuvelen. De behoefte aan sport en amusement verdwijnt niet. Dus zullen andere partijen deze schone taak op zich nemen. Informatie blijft een categorie waarvan doemdenkers vermoeden dat democratie verdwijnt bij het verdwijnen van deze categorie uit de publieke netten. Het tegendeel is natuurlijk waar. Net als bij kranten zullen commerciëlen graag en snel eigen Pauw & Wittemans produceren en andere rubrieken. Net het verdwijnen van oneerlijke concurrentie is daar een prima boterham mee te verdienen.
De kijker merkt dus niets. Er verdwijnen geen banen, er verschuiven louter banen. De adverteerder heeft werkelijk nergens last van; die verhuist mee met de kijker naar een andere zender.
Kortom, kan iemand uitleggen wat het probleem is?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!