Vandaag gaat de NCRV-dramaserie In Therapie van start. In Therapie is de door schrijfster Marion Pauw bewerkte variant van het Amerikaanse In Treatment. De serie is niet alleen interessant omdat je een inkijkje krijgt in de ziel van de personages. Nee, de serie verkent bovendien de mogelijkheden van social media: de spelers zijn buiten de serie om te volgen via Twitter, Hyves, Facebook en LinkedIn. Hoe verandert dit de wijze waarop wij naar hen kijken? Of verandert het zelfs de totale tv-ervaring?
Over In Therapie
Op maandag 26 juli start de nieuwe Nederlandse dramaserie In Therapie. Met in de hoofdrollen onder andere Halina Reijn, Kim van Kooten, Carice van Houten en Jacob Derwig. De serie is geregisseerd door Alain de Levita. In Therapie neemt je mee op een fascinerende reis door de wereld van de psychotherapie en volgt zes weken lang, vijf dagen per week, therapeut Paul (Jacob Derwig) in zijn praktijk. In iedere aflevering zien we een sessie met een patiënt. Allen komen op een vaste dag in de week. De personages zijn bovendien via social media te volgen. Dit maakt de kijkervaring uniek. Want zo wordt de wereld van fictie met de werkelijkheid vermengd. Het publieke met het private.
Social media brengen je voorbij het scherm der verbeelding
Naar mijn idee brengt de toevoeging van social media de kijker – maar ook de personages - in een totaal andere positie. In de communicatiewetenschap wordt er als je het hebt over een relatie kijker-personage gesproken over een parasociale relatie: een verbinding die met name in het hoofd van de tv-kijker plaatsvindt en die wordt gecreëerd doordat de kijker het personage gedurende langere tijd volgt (in een soap bijvoorbeeld). De relatie blijft echter eenzijdig. Wat er nu gebeurt: het personage treedt naar buiten via social media en biedt de kijker de mogelijkheid met hem of haar te interacteren. Dat het juist de serie In Therapie betreft maakt het extra interessant. Want niet alleen krijg je een kant van de mens te zien die normaal verborgen blijft: zelfs van je beste vrienden weet je niet wat ze in therapie bespreken. Daarnaast bieden de social media je de mogelijkheid een relatie aan te gaan met de personages, alhoewel dit natuurlijk altijd een pseudo-relatie zal blijven. Niettemin verandert dit de manier van naar tv-drama kijken voorgoed: want naast kijker worden we deelnemer aan het drama.
Ergo: social media uitermate geschikt voor storytelling
Al met al laat dit voorbeeld zien dat social media uitermate geschikt zijn voor storytelling. Niet alleen brengt het een extra dimensie in het verhaal. Het slecht de grens tussen kijker en personage. Het mixt bovendien fictie en werkelijkheid op een unieke manier. Zo lijkt het erop dat tv, reclame en online media steeds meer naar elkaar toe kruipen. Media vullen elkaar veelal aan, in plaats dat ze elkaar beconcurreren. Een belangrijke opmerking echter. Therapeut Paul is eveneens via LinkedIn te volgen. En dit is nu juist het social medium dat los moet staan van de fantasie. Er zijn grenzen, al zullen we er mee moeten leren leven dat ze vervagen.
In Therapie: Nederland 2, ma t/m vr, 22.40 - 23.10
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!