Wie een talk van Mark Ritson bezoekt, weet wat-ie kan verwachten. Is dat een reden om er níet naar toe te gaan? Nee. Alleen al zijn entree op de Rotonde Stage dinsdagmiddag, aangekondigd door host Kerrie Finch, is enthousiasmerend: 'Hello, fuckers!'
Wat volgt zijn nog veel meer fucks en daarnaast shithouses, maar ook momenten waarop je denkt: inderdaad, wat is 'de reclame' soms toch eigenlijk een opportunistisch vak. En Ritson is dat zelf trouwens ook. De Marketingweek-columnist heeft een gezonde hekel aan de industrie waarvan hij zelf onderdeel is, maar hij heeft zoveel knowledge in huis, dat als je je door íemand wil laten uitschelden, het Mark fucking Ritson is.
De marketingprofessor slingert in een half uur tijd zijn stokpaardjes nog meer even door de tot de nok gevulde zaal: slechts 8% van marketing bestaat uit reclame, dus in godsnaam, aldus Ritson, doe er niet zo hoogdravend over. 'En bouw er niet een heel festival zoals Cannes Lions om heen.' Wat hij er dan wel te zoeken heeft? 'It's the fucking money.'
Purpose
Ook moeten we -al heel lang- af van purpose. Wat wil de consument lezen op de verpakking van pastamerk Barilla? Juist, hoeveel fucking minutes de pasta in de pan moet. En nee, dus níet over de quasi-goede bedoelingen van het merk. En waarom noemt het gros van de marketeers zich tegenwoordig ineens 'strateeg'? 'It's pathetic'. Wanneer ook nog 's collega-auteurs Seth Godin en Philip Kotler het moeten ontgelden -allebei shithouses- heeft Ritson de zaal waar-ie 'm hebben wil en ontvangt hij lang en luid applaus.
Verrassend is het niet, vermakelijk wel. Zeker rond de klok van 17:00 uur waarna de vele borrels op de Boulevard de la Croisette lonken. Dan kunnen we morgen weer braaf de purpose-talks bezoeken.
