Verduurzamen doe je met kleine stappen

Want laten we eerlijk zijn, duurzaamheid houdt ons wakker en toch lukt het niet om de noodzakelijke stappen in de juiste richting te maken. Waar begin je aan? Hoe hou je het vol tussen al de verleidingen en de druk van je baas om meer omzet, meer winst, meer resultaat te leveren?

Ik moet denken aan een gesprek dat ik had met een vrij bijzonder persoon – een theoretische natuurkundige en docent aan de Radboud Universiteit van Nijmegen. We hadden het over de kwaliteit van het eten in Nederland. Als verstokte Italiaanse foodie had ik natuurlijk heel veel te zeggen. Ik pleitte voor het ondersteunen en subsidiëren van natuurlijke, verse en lokale ingrediënten in de horeca en in supermarkten in plaats van onze dagelijkse kost van hyper-bewerkt voedsel. Hij had echter een verrassende kijk op dit issue. Hij zei dat het zijn missie is de voedselindustrie te overtuigen om één ingrediënt in de receptuur van kroketten en frikandellen te veranderen. Namelijk de kwaliteit van het gebruikte varkensvlees van 0 naar 1 ster te krijgen. Alleen dat. Verder niets anders. 

Zijn redenatie – ondersteund door robuuste berekeningen – was dat het vervangen van dat ene ingrediënt in de meest geconsumeerde fast food-items van Nederland op de korte termijn een aanzienlijke besparing zou opleveren aan CO2-uitstoot en een tastbare en broodnodige verbetering van het leven van varkens die we anders nooit zouden realiseren. Ik ga nu niet in de details (ook omdat ik deze niet meer scherp heb), maar hij had natuurlijk wel gelijk. Door het veranderen van één piepklein detail op zo’n grote schaal zou het resultaat al snel meer tastbaar zijn dan het proberen de gehele, verstokte Nederlandse eetcultuur te veranderen. En pas wanneer het ene detail een standaard zou worden, zouden we aan de volgende stap kunnen denken.

De btw-verhoging op suikerhoudende dranken, die per 1 januari in werking is getreden, is een goed voorbeeld van zo’n piepkleine stap in de juiste richting. Ook alle initiatieven tegen voedselverspilling zijn kleine, goede stappen in dezelfde richting; van kortingen op voedsel tegen de verkoopdatum tot restpakketten van vers voedsel dat anders onnodig de prullenbak in zou gaan.. Ik ben dan ook bijzonder blij met de Appie: altijd een voorloper in deze initiatieven. Maar zelfs mijn lokale slager heeft de plastic vleeswarenschaaltjes vervangen door karton. En de lokale bakker heeft met kerst katoenen broodtasjes aan zijn loyale klanten cadeau gegeven. Hulde!

Ik wil marketeers echt aanraden om de gehele productieketen van hun producten en diensten goed onder de loep te nemen en op één puntje een duurzamer alternatief te verzinnen. Alleen één ding: kies ook het minst bewerkelijk, het minst kostbaar, wat het ook is. Puur door schaal zal dat ene iets een verschil maken.

En wanneer je dit hebt gedaan, nog twee hele sterke aanbevelingen: 1) Ga niet meteen de prijs van je product verhogen, want dat pikken consumenten niet meer. 2) Ren niet gelijk naar je reclamebureau om je ene goede voornemen met veel bombarie te communiceren. Verras je consumenten en vertrouw op hun advocacy. Zoals met alle goede voornemens, bescheidenheid zal je sieren. En dat geldt nog meer voor alles wat over duurzaamheid gaat. Consumenten hebben allemaal rijkelijk genoeg van alle greenwashing en onvervulde beloftes en geloven steeds meer in keiharde feiten – Euromonitor, Edelmann en ongeveer alle andere internationale onderzoeksbureaus zijn daar unaniem over uit. 

Wat is mijn goede voornemen voor 2024? Dat ga je zeker in de komende maanden merken.

Paola Cassone is performance strategy director bij Initiative