Jelle Prins (Cradle): 'Het leuke aan ondernemen is dat je veel verschillende problemen kan oppakken'

‘Ja, bij Uber liep ik dagelijks tienduizend stappen langs de grachten. In deze omgeving is dat een stuk minder. Maar voorheen zat ons Cradle-lab in Delft op een zwaarbewaakt terrein van DSM en dus ben ik blij dat we naar Amsterdam zijn verhuisd. Omdat veel van onze mensen rond Delft wonen, kozen we voor Sloterdijk.’

‘De baan die ik daarbij in gedachten had, was om met een team mooie software te gaan ontwikkelen. Ik heb ook naar informatica gekeken en naar kunstmatige intelligentie, maar dat was voor mij net te technisch. En ik dacht toen al aan schaalbaarheid, dus wilde niet zelf software gaan programmeren.’

‘Toen de iPhone uitkwam in 2007, voorspelde ik dat iedereen daarvoor apps zou gaan bouwen. Ik zag het als de volgende digitale revolutie. Tijdens de dotcom-bubbel was ik 15, 16 jaar oud. Dus die revolutie kwam net te vroeg, maar deze nieuwe revolutie wilde ik meemaken. Vandaar dat ik een app bouwde. Daarmee kregen we veel media-aandacht en zo kwam Garrett Camp op mijn pad.’

‘Inderdaad. Dat ging om iNap; een gps-wekker, waarbij je kon instellen waar je naartoe reisde, zodat je wakker werd gemaakt wanneer je in de buurt kwam van je eindbestemming – in plaats van om een bepaalde tijd. En Garrett dacht; deze jongen heeft ervaring met gps en met een kaart weergeven op de telefoon. Dat waren op dat moment zeker geen triviale dingen.’

‘Klopt, ik studeerde toen aan NYU en wist dat je in New York makkelijk je hand kon opsteken voor een taxi. En ik vroeg me af; waarom heb je hier een app voor nodig? Maar ze overtuigden me dat het in andere steden wel nuttig zou zijn. En wat vooral overtuigde was de geschiedenis van Garrett en Travis (Kalanick, WB) en van een aantal adviseurs, zoals Tim Ferris (‘4-hour workweek’, WB) en Shawn Fanning (oprichter Napster, WB). Ik was nog gewoon student, dus dan is het ontzettend spannend om met dat soort mensen, die allemaal bedrijven voor tientallen miljoenen hebben verkocht, samen te werken.’

‘Ik ontmoette hem in San Francisco via een gemeenschappelijke vriend. En sindsdien hebben we contact gehouden. Hij probeerde mij te rekruteren naar Google X en ik hem naar Uber. Dat is nooit gelukt. Maar begin 2020 appte hij me om koffie te drinken. We speelden toen allebei met de gedachte om iets nieuws te gaan doen. We wisten niet precies wat, maar wel dat we écht impact wilden maken. Toen Stef zei, wat vind je van biologie, antwoordde ik; dat was een van mijn favoriete vakken op de middelbare school. Hahaha.’ 

‘Het is soort Photoshop voor biologen, die eiwitten willen ontwerpen. Eiwitten zijn hele complexe moleculen die bepaalde chemische processen faciliteren. Ze kunnen bijvoorbeeld van suiker alcohol maken. Als je bestaande eiwitten kunt verbeteren, kun je bijna 60 procent van de fysieke dingen in onze wereld waar we geld aan uitgeven veel efficiënter en milieuvriendelijker maken. Denk bijvoorbeeld aan melk, waar straks geen koeien meer voor nodig zijn.’

 ‘Ja, een eiwit bestaat uit vierhonderd tot vierduizend aminozuren. En er zijn twintig verschillende aminozuren. Die worden als een soort ketting aan elkaar geregen. Als je op een traditionele manier dat eiwit wil aanpassen, gaat dat in kleine stapjes en moet je steeds testen in een lab wat voor effect de aanpassing heeft. Dat is een tijdrovend en duur proces. Onze AI voorspelt welke mutaties het juiste effect hebben.’

‘Het leuke aan ondernemen vind ik dat je heel veel verschillende problemen kan oppakken. Dus een titel kan wat beperkend werken. Eerst was ik vooral bezig met het opzetten van een productteam. Nu meer met marketing.’

'Het belangrijkste is dat het een vriendelijk en gekleurd logo is. En ons logo is een beetje messy, zoals de biologie dat ook is. Echt wat anders dan al die koude logo's van farmaceuten en chemiebedrijven die zo strak en symmetrisch zijn.’

‘Dit logo is in vijf minuten ontworpen. En het kreeg intern meteen heel veel positieve reacties. Het nadeel is dat de lichte kleuren het niet zo goed doen in grafieken, omdat ze weinig contrast hebben. En ik wil dat onze grafieken direct worden herkend als afkomstig van Cradle. Dat we Cradle nooit voluit schrijven, is omdat we geen font kunnen vinden dat goed naast de C past.’

‘Bij Uber heb ik geleerd wat voor een impact de cultuur kan hebben op hoe mensen intern werken en met elkaar omgaan. Hoe het bijvoorbeeld je innovatie aanjaagt en hoe mensen met de buitenwereld communiceren. En dus ook hoe de buitenwereld naar jou kijkt.’

‘Ja, het ligt in de core van je bedrijf. Het is zo ontzettend belangrijk om dat goed te doen. Bij Uber werden de culturele waarden pas na zeven jaar opgeschreven en gedeeld met de werknemers. Dat was definitief te laat. Dus toen Stef en ik gingen praten over het starten van een nieuw bedrijf, hebben we uitgebreid gesproken over wat voor een bedrijf we wilden neerzetten; wat voor een soort cultuur en wat voor mensen we wilden hebben. Na veel gesprekken, met de co-founders en met ons team, hebben we uiteindelijk drie cultural values geformuleerd.’

De eerste is Empower pioneers and ensure their success. Zorgen dat onze klanten, die wereldproblemen proberen op te lossen, zoals ziektes de wereld uithelpen, succesvol worden. Het betekent bijvoorbeeld dat we transparant zijn over de processen die we in het lab ontwikkelen, zodat andere bedrijven daar ook beter van worden. De volgende waarde is: Innovate with curiosity and optimism. Daarmee willen we een cultuur scheppen waarbij voortdurend wordt nagedacht over de volgende stap in onze ontwikkeling. Dat betekent dat we ons team de ruimte geven om te blijven experimenteren met nieuwe technologieën. De derde waarde is Foster freedom and fast execution. Dat betekent onder andere dat we mensen aannemen die initiatief durven nemen. Deze waarde is een beetje van Netflix afgekeken.’

‘Ik heb ook nagedacht over onze tone of voice. Die heb ik een beetje gemodelleerd naar Stef (ceo WB) en Elise (de Reus, WB), een van de andere co-founders.’

‘Ja, zo’n logo is een beetje als schoenen die je aantrekt; hoeveel zegt dat over je persoonlijkheid? Het is een manier om jezelf te uiten, maar het is maar één van de velen. En voor veel van de partijen waarmee we samenwerken is het veel belangrijker welke personen er aan de andere kant zitten. Kunnen ze vertrouwen op onze kennis en kunde?

‘Ik wilde niet weg uit Amsterdam en Stef wilde niet weg uit Zürich. Hahaha. Dat heeft natuurlijk nadelen, maar ook voordelen. De AI-researchers zitten in Zürich. En daar zitten ook Google, Facebook en Apple, dus daar kunnen we van rekruteren. En hier in Amsterdam kunnen we veel makkelijker de goede mensen voor ons lab vinden.’

‘We zijn een venture-funded start-up, want wat we doen is niet goedkoop. Het talent is niet goedkoop, het laboratorium en de machines die soms wel tonnen kosten, zijn ook erg prijzig. En dan hebben we nog van die hele dure AI-chips nodig. We hebben nu net bekendgemaakt dat we 33 miljoen hebben opgehaald. Dat komt goed uit, want we gaan weer mensen aannemen. Al doen we dat op gecontroleerde wijze. Naarmate er meer geld binnenkomt van klanten, nemen we extra mensen aan.’

‘Ik hoop het wel, hahaha. Er zijn te veel startups die extreem veel geld ophalen en die daarmee compleet afhankelijk worden van de geldkraan van VC's. Als het kan, wil ik dat voorkomen.’