Het Amsterdamse straatbeeld is de afgelopen maanden verrijkt met duizenden fietsen. Minimaal vijf verschillende deelfiets-apps willen de hoofdstad veroveren en hebben in hun marketingbudget geld vrijgemaakt om de stad vol met fietsen in hun eigen kleuren te zetten.
De apps kampen met een traditioneel start-up probleem: terwijl de fietsen nog nauwelijks verhuurd worden, moeten nieuwe gebruikers van de app nu al in de hele stad een fiets kunnen huren, anders haken ze af. Gevolg: fietsenrekken staan vol onverhuurde fietsen.
Iedereen weet dat je in Amsterdam nooit over fietsenrekken moet beginnen, zonder een avondlang persoonlijk weggeknipte-fietsenleed aan te moeten horen. Na AirBNB, Uber, bankiersbonussen en RyanAir zijn de deelfietsen dus de zoveelste internetpartij die onze hoofdstad op haar grondvesten doet schudden met #firstworldproblems.
Artikel 2.50 van de APV
Hoe groot de groep klagers precies is, weet niemand, maar aan de gemeente Amsterdam kleeft in ieder geval het verwijt dat ze niet genoeg doet om de internetwereld te reguleren.
De gemeente heeft daarom besloten zich ditmaal eerder in de strijd te werpen en ‘artikel 2.50 van de APV’ te trekken: per decreet worden alle deelfietsen verwijderd. En pas daarna gaan ze het gesprek met de markt aan. ‘De fietsen gebruiken immers de openbare ruimte als economische uitgifteplek.’
Tja. Welkom in de deeleconomie. Ongetwijfeld hebben ambtenaren gedacht dat ze de Amsterdammers aan hun kant hebben. Hoezo mogen zij wel een fiets laten staan, en wij niet? Maar of het slim is om op deze manier de strijd aan te gaan, vraag ik me af.
Parallellen met Uber
De parallellen met Uber kunnen niet groter zijn. Na een razendsnelle uitrol in 2011 trokken Amerikaanse ambtenarenmet veel bombarie plaatselijke verordeningen uit de kast om Uber te stoppen.
Niets bleek minder succesvol. Een juridisch spel volgde, her en der werden boetes betaald, wetten gewijzigd en concessies gedaan. Het eindresultaat is helder: die deeleconomie voor taxi’s kwam er. Maar nog veel belangrijker: Uber is als grote winnaar uit de juridische strijd gekomen, vanwege de gigantische naamsbekendheid die dankzij die strijd werd opgebouwd.
Hoeveel pr-adviseurs ook zeggen dat het imago van Uber belabberd is, allemaal zullen ze toegeven zelf ook wel eens ‘een Ubertje te pakken’.
Polderen
Het deelfietsverbod riep bij mij direct een déjà vu op. Alle deelfietsapps kampen met een lage naamsbekendheid in een markt die het grote publiek nog moet bereiken. En opeens doet zich de kans voor om gratis in de publiciteit te komen.
De investeerders achter de apps zijn ongetwijfeld aan het overleggen wie ze naar voren schuiven om te zeggen dat Amsterdam nu écht de Silicon Valley boot mist. Wie weet staat er zelfs een Nederlandse Travis Kalanick op om persoonlijk de portemonnee te trekken en alle boetes zelf af te rekenen. En vast en zeker staat Kay van de Linde te popelen om via betrouwbare gezichten in de krant duidelijk te maken dat Amsterdam haar milieudoelstellingen echt niet haalt zonder de deelfietsen.
Arne Mosselman is Strategy Director bij Helden Media.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!