Spruitjesburgers als MVO beleid?

Gisteren presenteerde grootgrutter Lidl, het Lidl Kinderkookboek, als onderdeel van een bredere campagne om “uiting te geven aan het verantwoordelijkheidsgevoel voor mens, dier natuur en milieu en de wereld daaromheen”, zoals ze het zelf omschrijven. ... Huh? Lidl, waren zij niet diegenen die hun medewerkers onder erbarmelijke omstandigheden lieten werken ? Lidl en MVO, een onmogelijke combinatie? Het Kinderkookboek lichtte een tipje van de sluier van Lidl's MVO beleid.

Je hebt maar 7 seconden nodig om een eerste indruk te maken (of te krijgen). En meestal is die eerste indruk de juiste, toch? Zou ik op basis hiervan iets kunnen zeggen over hun MVO beleid? ... In ieder geval een heel klein beetje.

Eerder schreef ik al over een vruchtbare samenwerking tussen bedrijven en goede doelen (zie geloof, hoop en liefde ) met daarin een aantal criteria voor een vruchtbare en duurzame relatie. Even kijken hoe Lidl hierop scoort.

Heeft de samenwerking impact?
Met 2.000 inzendingen van recepten door kinderen, verschillende regionale activiteiten op scholen, het adverteren in media en het verspreiden van 30.000 kinderkookboeken draagt Lidl haar steentje bij aan het adresseren van de noodzaak tot een gezond gewicht bij een belangrijke doelgroep. Een goede eerste stap, maar gezien de potentie van Lidl nog wel erg bescheiden. Het gezonder maken van het assortiment zou immers veel meer impact hebben. Maar goed, elk stapje is er een.

Is er een financiële component?
Een belangrijke factor voor een vruchtbare relatie tussen een charity en een bedrijf is het toekennen van een financiële waarde aan de samenwerking. Lidl geeft het kinderkookboek weg aan haar klanten met behulp van een responscoupon in verschillende media. De eerste oplage is 30.000, daarna volgen er wellicht meer. De Hartstichting ontvangt van elk uitgedeeld boek 1 euro, met minimum van 30.000 euro. Dus ja, financieel is het een goed begin. Hopelijk loopt het storm (het mag namelijk best een beetje zeer doen, geld doneren, dan wordt het een bewustere keuze).

Is de relatie tussen de Hartstichting en Lidl evenwichtig?
De productie van het kinderkookboek is een publiek - private samenwerking tussen verschillende partijen (Hartstichting, Voedingscentrum, Smaaklessen & SchoolGruiten en Lidl), maar straalt het vooral Lidl uit. De partners komen bijvoorbeeld alleen voor in tekst en met logo aan de binnenkant van de voorkant, vrij bescheiden dus. Diep weggestopt in de website blijkt dat Lidl ook nog samenwerkt met Orange Babies, Fairtrade, de voedselbank en de Dierenbescherming. Je kunt je afvragen hoeveel prioriteit de samenwerking met de Hartstichting heeft als er zoveel verschillende onderwerpen worden gesteund. (Dit even los van het feit dat het positief is dat Lidl maatschappelijke organisaties steunt, maar het gaat nu even over de samenwerking met de Hartstichting)

Is de relatie gericht op de lange termijn?
Tijdens de dankwoorden van Hans Stam (Directeur Hartstichting) en Paul Rosenmoller werd Marcel Oosterwijk (Algemeen Directeur Lidl) door beide heren opgeroepen om het kinderkookboek vooral te zien als het begin van een langere relatie. Zijn lichaamstaal liet zien dat Marcel zich daar nog een beetje ongemakkelijk bij voelde, maar verbaal onderstreepte hij de intentie tot verdere verdieping van de relatie. We moeten dus nog even afwachten of er echt iets komt.

Komt het MVO beleid van binnenuit?
In het kinderkookboek is ook een pagina gewijd aan het MVO beleid. Zoals te verwachten een heel verhaal met veel geijkte termen als duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen, vooral gericht op producten, processen en kostenbesparing. Wat me opviel was de afwezigheid van een sectie over de medewerkers en over prioriteit voor gezonde producten in het assortiment. Toen ik hiernaar vroeg bleken er wel allerlei initiatieven te zijn om gezondheid bij de medewerkers te bevorderen, maar voor mij intuïtief toch een teken aan de wand.

Geen bevlogenheid van de directeur
En wat ik nog het meest frappant vond was dat de Algemeen Directeur geen bevlogen indruk op me maakte. Hij las een belangrijk deel van de speech stoïcijns voor van een blaadje (geschreven door PR?) en toen ik hem naderhand wilde vragen naar zijn visie op het MVO beleid van Lidl was het gesprek snel over. Zijn PR dame wist er alles van. Ik kreeg de indruk dat het voor hem een moetje was, dat hele MVO gebeuren.

Tja, mag je op basis van een eerste indruk iets of iemand veroordelen? Nee, veroordelen niet. Zeker niet omdat Lidl met haar positie in de markt echt een significante rol kan spelen in het verbeteren van de gezondheid van de Nederlandse bevolking. Dat is hard nodig. Laten we hopen dat de positieve energie uit het Lidl Kinderkookboek Lidl zal motiveren om MVO van binnenuit te omarmen. Die spruitjesburgers ga ik in ieder geval thuis eens uitproberen.