Is er recommerce na ecommerce ?

Ik stap in het maaiveld. Ga schrijven voor Molblog. Veel publiceren, heb ik ergens gelezen, is goed voor je link popularity en op die manier werk ik aan mijn eigen vindbaarheid. En daar gaat het toch om in de online wereld ; gevonden worden ! Ik dacht het niet ! Dat wil zeggen : niet alleen! Gevonden worden is één, er iets mee doen is een ander. Het gaat om wat je dóet met traffic ! Met die bezoekers. Met klanten. Met terugkerende klanten. Met merkfans. Daarover wil ik molbloggen.

Je leest veel over geavanceerde en creatieve manieren om traffic te genereren, de een nog slimmer, viraler en subtieler dan de ander. Hier en daar zelfs gericht op terugkerende bezoekers. Maar hoeveel dat uiteindelijk oplevert lees je niet vaak terug. Als het al iets opbrengt.

En hoeveel bezoekers die niets opbrengen wil je eigenlijk hebben? Hoe lang hou je dat vol ? In en onder het maaiveld wordt salonfähig gediscussieerd over de nieuwste trends en technieken om bezoekers te trekken en te verleiden en emailen, tweeten, replyen, mentionen en dm-en de netwerkers elkaar wat ze lezen op Wired, Ted en Mashable. En op Molblog natuurlijk.

Over wat al dat bezoek uiteindelijk opbrengt of moet opbrengen lees je weinig. Dat is geheim. Originaliteit en creatie is 1 , traffic is 2 en wat je er vervolgens mee bereikt lees je nauwelijks en is dus niet 3. En dat terwijl nieuwe modellen die uitgaan van klanten aantrekken, converteren en behouden toch echt post beginnen te vatten.
Ik begrijp het, denk ik. Iedereen wil natuurlijk iets maken en bedenken, maar niemand wil er op afgerekend worden. In de oude wereld hoefden marketeers en reclamebureaus zich niet zo druk te maken over brutowinst. Dat was hun verantwoordelijkheid niet. Hun opdracht was bereik. De winkels moesten het maar afmaken. In de nieuwe economie denken dezelfde bureaus er bij hun oude klanten nog steeds zo vanaf te komen. Maar de nieuwe wereld is heel meetbaar en toont meedogenloos aan wat het effect is van grappige maar zinloze reclamecampagnes. Creativiteit en bereik zijn extreem hard in waarde gedaald.
Maar goed, aki mi ta (hier ben ik). Ik ben begonnen met bloggen. Levert me niets op. Kost me zelfs tijd, die ik niet heb. Waarom doe ik dit dan ? Voor mijn eigen ego, maar ook omdat ik duidelijk wil maken dat alle initiatieven in de nieuwe economie enerzijds erkend en anderzijds afgerekend zouden moeten worden.

De oude markt “shift” naar internet. Prachtige winkelstraten en pleinen uit de Gouden Eeuw lopen leeg. Traditionele ondernemers kunnen niet meer als vanouds rekenen op de safe mix van huis aan huis bladen, de flyer onder de ruitenwisser en de kerstverlichting van de ondernemersvereniging. Grote ketens deden dat misschien al niet meer voor 100%, maar hun directies zien inmiddels hun klanten ook massaal verplaatsen naar de nieuwe wereld, naar de thuiswinkels. Dus openen ze snel een eigen online winkel en worden er vervolgens gek van. Want snelle en slimme online verkopers zijn slimmer en beter in het optimaal benaderen en bedienen van de online klant tegen lage kosten dan die van hun.

Hun oude marketeers “attracten” steeds minder en kosten net zo veel of zelfs meer geld.
Hun inkopers steken veel geld in voorraad, maken de propositiemaar maken steeds minder marge. Hun verkopers converteren minder, maken dus nog wel omzet maar kosten meer geld.
Hun ICT, Logistiek en Finance maken en besparen kosten en zorgen zo voor winst of minder verlies.
Hun HR probeert tegen toenemende kosten kwaliteit op peil te houden en kost geld.

De traditionele detailhandel had haar geshifte en compleet digitaal geworden clientèle allang welkom kunnen heten op digitale varianten van hun oude mediamix, maar wat gebeurde er ?
Ze liet het afweten. Daarom gingen verzendhuizen als bol.com en wehkamp en nieuw opgekomen zolderkamers met een breedbandverbinding als kleertjes en omoda er met de aandacht en de klandizie vandoor. En werden ze echte concurrenten.

Oude retaildirecties zagen hun omzetten in de afgelopen jaren stagneren of zelfs dalen en weten het nu even niet meer. Ze probeerden online successen te kopiëren en te plakken op hun offline failures. Pure players lachten nu in hun vuistje, omdat zij wel konden kopiëren maar niets hoefden te plakken.
En intussen gaf de Nederlander jaarlijks tientallen procenten meer uit aan bestellen via het internet vanuit de luie stoel of bank, terwijl de traditionele winkeliers in hun strak verbouwde winkelpanden met lede ogen hun bezoekersaantallen en hun jaaromzet zien stagneren of dalen.
Maar het houdt een keer op ! Wat ondernemen die zelfde oude ondernemers nu om hun klanten vast te houden en deze via nieuwe kanalen te bereiken en te bedienen ? Hoe gaan die ondernemers alsnog achter hun klanten aan ? Wat wordt hun antwoord op de ontwikkelingen op het internet ? Wordt recommerce de trend ? Zijn vernieuwde winkels straks gewoon weer onderscheidend ten opzichte van saaie magazijnen met een hippe front end? Worden klanten weer gewoon geïnspireerd door betrokken vakidioten in plaats van teleurgesteld te worden door onbetrokken en onverschillige helpdeskmedewerkers ?

Door in gesprek te gaan met “oldschool” retailers, ga ik het verhaal achter de waarheid van succesvolle Nederlandse ondernemers die worstelen met de nieuwe economie, in kaart brengen.
En geef ik antwoord op de vraag of er recommerce is na ecommerce !

Stay tuned !

Igor Verhoeven