door Jordi van de Bovenkamp
Stel je eens voor: Je bent gebriefd door een klant. Het gaat om een mooie, grote klus. De wereld kijkt mee! Direct ga je met een team barstensvol geniale creatieven aan de slag. De vergaderruimte wordt ingericht, de lunch geregeld en in drie break-out sessies van 20 minuten worden een tiental héle mooie concepten intern gepresenteerd.
Na lang schaven en schuren, besluit je drie ideeën uit te werken in een fan-tas-tische presentatie. Werkelijk geniaal. Alles sluit op elkaar aan, overal voel je de juiste spanning en met een bevlogenheid die je zelf verbaast vertel je het idee aan de klant.
In de kruising
De klant staat op de stoelen, wát een enthousiasme. Vooral idee 3 gaat er in als gesneden koek, wat je eigenlijk niet had durven dromen.
Een draaidag wordt opgetuigd voor een mooie hoofdfilm. Styling, fotografie en een bak vol acteurs komen opdagen. Hoewel de dag een beetje stroef begon, lijkt het richting het einde steeds soepeler te verlopen. Voor je het weet loop je voor op schema en voelt het alsof jullie hem deze dag rechtstreeks in de kruising gaan schoppen.Het resultaat begint fenomenaal te worden. Ondertussen kijkt de klant mee. Hij klapt zijn handen warm, wat was het een heerlijke keuze om met jou als partij samen te werken. High-fivend slaan jullie elkaar de dag door. De champagne wordt al uit de koeling gehaald. En dan...
Mangum Opus
Dan staat er ineens iemand naast je op de set. Met een zelfde soort camera maakt hij gebruik van hetzelfde licht, dezelfde acteurs. Het is alsof hij zich in jouw schaduw heeft verstopt en nu opeens uit het niets - BAM! - langszij komt. Hij verkoopt zijn film aan jouw klant. Voor de helft van de prijs.
Daar sta je dan opeens. Naast de set, met een film die jouw Magnus Opus had kunnen zijn.
Die nu nét niets is geworden. Ja, met dit verhaal in gedachten is het logisch dat Max Verstappen gister aan Esteban Ocon een beuk verkocht.
Bovendien was dit niet een eenmalige incident. Keer op keer raakt hij verzeilt in incidenten.