Het valt tegenwoordig niet mee om als leider/bestuurder van een organisatie optimistisch te blijven en je roer recht te houden op de steeds woeliger wordende baren. Amerika First, klimaatrampen, nieuwe Europese duurzaamheidsverslaglegging en toenemende polarisatie in eigen land, hoe navigeer je dan je boot tegen de stroming in naar de veilige haven?
Binnen de geopolitieke verhoudingen staan er vanaf volgend jaar grote veranderingen op het spel nu zakenman Donald Trump met (overweldigende) meerderheid is verkozen tot de 47ste president van de Verenigde Staten. Een unieke prestatie in de Amerikaanse geschiedenis, want Trump was ook al de 45ste president. Maar dit keer heeft Trump topondernemer Elon Musk naast zich. Met deze marketing- en communicatiegoeroe en eigenaar van het social media-kanaal ‘X’ aan zijn zijde is het slechts een kwestie van tijd of Amerika wordt bestuurd als een efficiënte onderneming met eigen winstoogmerk (eerst).
Binnen Europa dienen zich ook roerige tijden aan. Naast de toenemende spanningen rondom de oorlog in Oekraïne en de noodzaak voor Europa om zichzelf te kunnen verdedigen, gelden vanaf 2024 de nieuwe regels voor duurzaamheidsverslaglegging CSRD voor meer transparantie.
Want de klimaatverandering en daarmee gepaarde rampen nemen ook in Europa verder toe met als voorlopig dieptepunt de regenvloed in Valencia. Spaanse dorpen zijn overspoeld en tientallen mensen verdronken totaal overvallen door de enorme hoeveelheden water. Ondernemingen zagen hun zorgvuldig opgebouwde dromen verzwolgen worden en raakten alles kwijt. En de vraag blijft: wie gaat dit allemaal betalen?
Ook in Nederland zijn organisaties zich steeds bewuster van hun eigen (negatieve) impact op mens, dier en klimaat en begrijpen ondernemers dat alles met elkaar in verband staat. Niet langer is het wenselijk om steeds weer nieuwe producten te produceren, vermarkten en verkopen, maar juist het slimmer gebruik maken van minder grondstoffen en uitstoot wordt de trend. Wat betekent dit voor de directies van marketing- en reclamebureaus als niet méér verkopen, maar juist mínder verkopen de nieuwe succesfactor wordt voor een betere wereld?
Binnen Nederland nemen de maatschappelijke spanningen verder toe; toenemende polarisatie, openlijk racisme, bevolkingsgroepen die steeds verder van elkaar af komen te staan. Welke invloed heeft dit op bestuurders die binnen hun eigen organisatie ‘de boel een beetje bij elkaar willen houden’? Wat betekent dit voor ‘goed bestuur’ als de toon van het politieke debat in ons land steeds verder verhardt?
En dan hebben we het nog niet over de War for Talent, want nog nooit in de geschiedenis was er een groep starters op de arbeidsmarkt zo gewild als Gen Z. Deze groep jongeren heeft enorm veel opties, en kunnen kiezen uit de vele deuren die wagenwijd voor hen openstaan. Dus áls ze al bij jou willen komen werken, en je hebt net in hen geïnvesteerd met een uitgebreid onboarding-programma zijn ze al weer gevlogen omdat ze werken bij jou toch niet ‘betekenisvol’ genoeg vonden….
Dat betekent voor leiders en bestuurders dat de tijd van business as usual definitief voorbij is en dat het nu aankomt op leiders die ondanks deze roerige tijden toch optimistisch weten te blijven: of zoals Wayne Visser, schrijver dichter en coach het zo mooi verwoordde op LinkedIn:
Be an Optimist
Not because the future is bright
But because bright people are working
To make the future better
Be an Optimist
Not because the news is good
But because good people are showing
That change is possible
Be an Optimist
Not because the world is fair
But because fair people are fighting
For justice wherever it is needed.
