Persvoorlichten is simpel

Ik heb altijd geweigerd om persberichten of persuitnodigingen na te bellen. Bijhouden wie over welk onderwerp schrijft, doet wonderen. Iets in de krant krijgen is kinderlijk eenvoudig. Je kunt een journalist niet blijer maken dan een bericht te sturen dat relevant is voor zijn portefeuille. Een woordvoerder is soms als een postbode: gewoon je bericht op tijd in de juiste brievenbus gooien.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Ook reageren op mediavragen is niet moeilijk. Specialisten van een bedrijf willen maar wat graag op een stokpaardje klimmen als er een journalist aan de lijn hangt. Lastige vragen bestaan eigenlijk niet. Er zijn wel vragen waarop een bedrijf niet wil of kan antwoorden. Dat zijn dus ook makkelijke vragen.

Toch kun je er goed geld mee verdienen (blijkt niet uit het beloningsonderzoek van Communicatie, maar als N=1 redenering is de stelling voor mij houdbaar). Journalisten delen mijn mening over mijn vak: niet moeilijk, mooi betaald. Maar vakgenoten dreigen me, wanneer ik over de lichtheid van ons bestaan spreek, altijd te excommuniceren :-). Mediaplannen; Q&A's; issueslijsten; scenarioplannen etcetera. We maken het soms heerlijk ingewikkeld. In variatie op Cruijf houd ik het maar op: persvoorlichten is simpel, simpel persvoorlichten is heel moeilijk.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie