Li Edelkoort op Philips' Illuminesca: 'Mensen willen dieren zijn'

Illuminesca? Wat is dat?

Dat is een event waarop Philips zijn lichtkunstjes laat zien aan fashionretailers.

Officieel heet dat zo: 'Illuminesca underlines Philips' commitment to enabling fashion retailers to add value to their business. It demonstrates how Philips' innovative lighting solutions can transform retail environments ? capturing consumers' imagination, communicating the desired image and creating inspiring shop ambiences'.

Vorig jaar was de eerste Illuminesca in Milaan, dit keer was Amsterdam aan de beurt.

Het is dus b-t-b, maar met een hoog hip, mode-gevoel. De zaal was afgeladen met tal van mensen uit heel Europa die er soms uitzonderlijk uitzagen, want modieuze, fashion-addicts. De creatieve voorhoede.

Je weet wel: jonge mannen met piercings in korte broek en een grote zakdoek aan hun riem gebonden. En lange slanke vrouwen op onwaarschijnlijk hoge hakken, die zich erg bewust zijn van hun loopje. Een en al fashion statement. Veel zwart ook, héél véél zwart. Maar ook een wat verdwaasde oudere man in pak (een retailer?).

Er waren drie modeshows van drie jonge veelbelovende ontwerpsters ( Nikoline Liv Andersen uit Denemarkten en de Nederlanders Mada van Gaans en Iris van Herpen) en voor elk was een lichtplan (mét Philips-technologie) ontworpen door een jonge lichtdesigner.

Samen hadden licht- en modeontwerpster ook een fashion & light island gebouwd, waarop de ontwerpen getoond werden. Uiteraard met maximaal gebruik van de dramatische effecten die vandaag de dag met led-technieken in winkels mogelijk zijn.

Het licht was kortom prachtig, de mode bizar en de muziek oorverdovend (met een optreden van dj Joost van Bellen) en als ouwe rot verbaas je er over dat Philips toch overeind blijft, tussen dit publiek. Sterker nog: het merk jonger en hipper maakt.

Snel klikkend op haar Apple notebook mocht Li Edelkoort (vroeger bekend als Lidewij) een verhaal houden. Over design, fashion en retailing in de naaste toekomst.

Gebaseerd op trends die ze met zoveel ablomp brengt dat ze er wel moeten zijn, ook al zie je ze zelf niet. Li (op foto beneden) geeft je gewoon het gevoel dat ze ziet wat jij nog niet gezien hebt. Dat is een groot talent.

Ze gebruikt zo veel beelden, meestal ook gewoon naast elkaar en haar taal is soms zo versluierd én abstract én vaag (tegelijk!), dat het moeilijk is om iets zinvols te reproduceren. Maar ze kreeg de onrustige zaal met haar hallucinerende toon toch heel stil.

'The consumer is the curator of his own life', zegt ze dan plotsklaps. En ja, dat kan heel goed kloppen...

Goed daar gaan we:

Je ziet dat beelden uit de antieke tijden weer terugkomen, maar dan toch weer anders. Sokkels zijn erg in. Alles wordt op een sokkel gezet.

Dingen, producten en meubels worden gemummificeerd. 'We krijgen een horizontale lifestyle, net als Cleopatra', zegt ze.

Marmer zie je overal. Goud kan nu even niet door de financiele crisis. Maar het orakel had hoop voor ons: 'We will survive!'

Food wordt moleculair. Architectuur wordt licht. Licht is overal en erg belangrijk om zaken voor te stellen en een illusie te wekken. We zullen binnenkort lichtdouches nemen.

Organic wordt ook een hit. Ze liet het voorbeeld zien van een stoel met natuurlijke stoffen, die in de oven wordt gebakken en dan zijn uiteindelijke vorm krijgt. Alsof je een brood bakt.

Ook leuk: mensen willen dieren zijn. Ze willen intuïtief leven. We gebruiken weer meer bont. 'It must feel wild', zegt ze. Je ziet slangenlampen, dieren in de vorm van een karaf. Etc.

Hoe virtueler we worden, deste meer 'craft' willen we. Ambachtswerk wordt de nieuwe hit. We zien overal motieven van vroeger terug, maar op heel andere plekken en producten. Folk wordt ook een centraal woord.

Ze liet een stoel zien, die echt een kopie was van zo'n suffe, doorsnee, witplastic Hartman-tuinstoel, maar dan uitgevoerd in het duurste hout.

Mensen willen een boom zijn. Ze kleden zich als een boom. In hun huis staat een boom.

'Mensen zijn moe van elke dag hetzelfde. Ook al is het dan design', zegt Edelkoort. 'Ze verlangen naar unieke exemplaren. Craft wordt erg belangrijk en blijft dat ook'.

Zwart is helemaal terug. Oversized ook. Foto's ook. Maar dan als behang. Op stoelen. Collages zullen we overal zien, want dat geeft mensen de kans om zelf iets samen te stellen met hun eigen unieke beelden. 'Collages wordt een superwoord', zegt Li.

'Iedereen is moe. Vooral retailers zijn moe. Ze moeten het theater of life bouwen. Pop up stores. Alles is goed, als het maar geen normale winkel is.

Ze moeten events organiseren. Hermes maakt beeldhouwwerken van zijn kleding. De shirts zijn lampen geworden. Geimproviseerde winkels worden het helemaal.'

Crisis? What crisis?

Edelkoort: 'Ik heb al menige crisis meegemaakt sinds '72 en altijd zag je dat de echte crisis voorafgegaan werd door signalen uit de culturele voorhoede. Die zagen het al aankomen en maakten er beelden en voorwerpen van.

'Nu zie ik niets. Deze financiele crisis is door geen enkele designer of kunstenaar of trendwatcher gezien. Er is gewoon geen crisis in culturele zin. En dat zorgt dat ik erg optimistisch ben.'

Het komt dus goed...