Picasso en het merkrecht

Michel Rorai is als merkengemachtigde werkzaam bij Novagraaf Nederland. Hij adviseert bedrijven over de juridische bescherming van hun brand identity. En heeft samen met een aantal andere mensen
boek9, volgens hem Nederlands eerste en meest uitgebreide weblog op het gebied van intellectueel eigendoms- en reclamerecht. Hij schreef vandaag een interessant artikel over beroemde personen en merkenrecht. Hieronder zijn verhaal.

De naam van een beroemd persoon als merk voor je product gebruiken. Klinkt logisch toch? En getuige het grote aantal registraties van bekende persoonsnamen als merk (DALI, AIR JORDAN, en recentelijk HAZES voor bier werkt het kennelijk ook. Het Europese Hof van Justitie lijkt de mate van bescherming van dit soort merken in zijn Picasso-arrest van gisteren te beperken. Wat is het geval?

De erven van Pablo Picasso hebben PICASSO als merk voor een grote hoeveelheid zaken geregistreerd, waaronder auto's (en vervolgens in licentie gegeven aan, juist, Citroën, die er de Xsara Picasso mee op de markt brengt). Daimler-Chrysler probeert vervolgens het merk PICARO voor auto's te registreren. De erven maken bezwaar omdat PICARO te veel zou lijken op PICASSO.

Het Hof wijst het bezwaar af omdat het vindt dat PICASSO en PICARO misschien wel op elkaar lijken, maar dat er een duidelijke begripsmatig verschil is tussen beide merken. Belangrijk bij deze vergelijking is dan ook dat het Hof opmerkt dat de naam PICASSO een "duidelijke en vaste semantische inhoud heeft". De naam van de schilder Pablo Picasso is immers dermate bekend dat, ook al wordt het teken PICASSO als merk voor voertuigen gebruikt, het publiek het toch altijd zal associëren met de schilder en het niet in de eerste plaats zal opvatten als merk. Verwarring tussen PICASSO en PICARO wordt daarom niet waarschijnlijk geacht en het Hof staat PICARO toe.

Met andere woorden: het feit dat Picasso een bekende schilder is, houdt niet automatisch in dat PICASSO ook als merk een sterke bescherming geniet. Was Picasso een onbekende derderangs hobbyschilder geweest, dan was de beslissing van het Hof misschien anders uitgevallen. Het had dan kunnen oordelen dat er tussen PICASSO en PICARO wellicht wel verwarring zou kunnen ontstaan en had het PICARO niet toegestaan.

Moraal van het verhaal: gebruik van namen van bekende personen als merknaam blijft dus (uiteraard) nog steeds mogelijk, maar je zal als merkhouder minder snel op kunnen treden tegen gelijkende merknamen dan houders van merken die niet bestaan uit een bekende persoonnaam.