Madison Avenue is de nieuwe Wall Street

In de post ‘Wijzig uw koers, Occupy. Pak de adverteerder, verwekker van de hedonist’ wordt keihard uitgehaald naar de verderfelijke rol van reclame in het creëren van een oneindige hebzucht en een hedonistische tredmolen.

Alhoewel ik sympathie koester voor de Occupy beweging en het demonstreren en protesteren tegen het huidige, destructieve systeem – de heersende economische en ecologische crisiscondities zijn het onmiskenbare gevolg van een totaal ontspoord turbokapitalisme – en het wat mij betreft goed is om kritisch te kijken naar rol van de ‘adverteerder’ in relatie tot de heersende hyperconsumptie, denk ik niet dat het demoniseren van ‘de adverteerder’- die ik voor het gemak maar even duid als ‘Madison Avenue’ (sinds jaar en dag immers het episch centrum van de ‘adverteerder’) - als het grote kwaad, noch productief, noch terecht is.

Als we een betere, eerlijkere wereld en bijhorend economisch en maatschappelijk systeem willen creëren, dan moeten ons heil niet zoeken in een occupatie van ‘Wallstreet’ en/of ‘Madison Avenue’, maar in een individuele educatie van alles en iedereen. Daarbij moeten we 4 uitgangspunten erkennen:

1)
Er bestaat niet zoiets als ‘Wallstreet’ of ‘Madison Avenue’; er zijn geen bedrijven of adverteerders. Er bestaan alleen maar mensen. Het eerste wat we moeten doen is ‘Wallstreet’ en/of ‘Madison Avenue’ vermenselijken. Het heeft geen enkele zin om tegen ‘Wallstreet’ en/of ‘Madison Avenue’ te schreeuwen; het heeft alle zin om van mens tot mens met elkaar te praten. We moeten naar elkaar leren luisteren, en als we dat doen zullen we ontdekken dat we allemaal dezelfde gewone mensen zijn, met dezelfde universele wens om gelukkig te zijn; dat we allemaal lijden onder de – eveneens universele- misvatting dat geld en gelukkig hetzelfde zijn. Willen we een betere wereld, dan moeten we elkaar niet bekritiseren en bevechten, maar met mededogen uit onwetendheid bevrijden.

2)
De Occupy beweging focust op het bekritiseren van het doen en laten van banken, bedrijven en adverteerders. Het is goed om te beseffen dat gedrag geen effectief begin is om een fundamentele, structurele systeemverandering te bewerkstelligen. Gedrag ligt namelijk niet aan het begin, maar aan het eind van het menselijke spectrum. Gedrag wordt altijd voorafgegaan door gedachten en gevoelens. En gedachten en gevoelens komen altijd voort uit de geest. De geest is de bron. Willen we dus constructief gedrag, dan moeten we zorgen dat er een constructieve geest is. Het boeddhisme leert ons dat een ongetrainde, ongetemde geest – een geest waarin het ego de dienst uitmaakt- de bron is van al het kwaad. Als we al wat moeten bezetten, dan is dat ons ego. Willen we ons lijden beëindigen, dan moeten we het ego en zijn Drie Vergiften – onwetendheid, hebzucht en haat ontstijgen. Dat doen we door middel van het verkrijgen van wijsheid en vaardigheid. Turbokapitalisme creëert geen hebzucht; hebzucht creëert turbokapitalisme. Willen we een betere wereld, dan moeten we geen collectieve revolutie ontketenen, maar allemaal een individuele transformatie ondergaan.

3)
De realiteit is dat ‘Wallstreet’ en/of ‘Madison Avenue’ zijn geconditioneerd. Ze zijn niet ‘zo maar’ of ‘bij toeval’ ontstaan. Hun destructie is veroorzaakt. Wij zijn allemaal ‘Wallstreet’ en/of ‘Madison Avenue’. Het zijn niet alleen de banken, bedrijven en adverteerders die schuldig zijn. We zijn allemaal schuldig, en allemaal even schuldig. Er kunnen immers alleen maar bedrijven zijn als er klanten zijn. Er kan alleen maar productie zijn als er consumptie is. Er kan alleen maar bevrediging zijn als er behoeften zijn. Er kan alleen hedonisme zijn als er hebzucht is. Ze vormen een onlosmakelijk verbonden continuüm. Het is daarom zinloos om tegen het systeem te vechten, omdat we allemaal onderdeel van datzelfde systeem zijn. Er is helemaal geen ‘wij’ versus ‘zij’. Mijn boeddhistische leraar Thich Nhat Hanh hanteert de 5 mindfulness precepts; 5 ethische leefregels, die je helpen een constructief leven te leiden. De 5e precept draait om aandachtig –mindful- produceren & consumeren, en leert ons dat we allemaal en altijd persoonlijk aansprakelijk zijn. We zijn wat we produceren en consumeren. Willen we een betere wereld, dan moeten we geen dualisme creëren, maar realisme.

4)
Het is een grove vertekening van de werkelijkheid om alle adverteerders als slecht neer te zetten. Het is zelfs ronduit lachwekkend om te stellen dat alle adverteerders altijd valse verlangens aanwakkeren, en alleen maar hebzucht en hedonisme veroorzaken. Marketing is – net als geld overigens – volledig neutraal. Of marketing maatschappelijk positief en constructief is, of maatschappelijk negatief en destructief , hangt geheel en al bepaald door de persoon die er invulling aan geeft. En begrijp me daarbij niet verkeerd; natuurlijk zijn er ‘adverteerders’ die liegen en de boel bedriegen; natuurlijk zijn er ‘adverteerders’ denken dat alles geoorloofd is om het belang van de aandeelhouder te dienen; en natuurlijk is dat verwerpelijk. Maar – en dat kan ik uit eigen ervaring zeggen – het barst tegelijkertijd ook van goede ‘adverteerders’. Wel eens gehoord van ASN Bank, Triodos, Fair Trade Original, Ogilvy Earth, Willem & Drees, Freitag, Nukuhiva, Tesla Motors, Oggu, Plakkies, Kiva, OAT Shoes, Unsigned Africa, Perfect World Principle, P+, Made In May, Kernzaken, Clear Essence, Groot Hart Advies, Green Inc, Goed en Groen, Het Groene Bureau, Innersense, Tony’s Chocolonely, Fairmail, Pants to Poverty, Futerra, Panera Bread, Yumeko, Tendris, SEConsultancy, 0.0, Greyston Bakery, Metropolitan Group, Global Leaders Academy, Dipped in Green, YouBeDo, Ode, A Beautiful Story, Edun, Simple, Greenmeals, Fifteen, Slow Management Magazine, Free Kick, Compassionate Leadership, Business Spiritualiteit Magazine, Gulpener, Desso, Interface, Ashoka, The Hub, Join the Pipe, Well Water, Organic Valley, Kuyichi, Marqt, Landmarkt en De Vegetarische Slager, Clownfish, The Value Agency, B Open, Awareness Initiatives, Better Future, Mindable, Return On People?! (En zo kan ik nog wel even doorgaan…). Stuk voor stuk ‘adverteerders’ met een maatschappelijk constructieve bedrijfsvoering; stuk voor stuk ‘adverteerders’ met maatschappelijk constructieve beweegredenen, die de krachten van ‘adverteren’ expliciet maatschappelijk constructief gebruiken. Commercidealisten noem ik ze, deze ‘adverteerders’ – mensen - die wereldverbetering en bedrijfsvoering hand in hand laten gaan en die het kapitalistische systeem constructief gebruiken. Ik geloof stellig in de positieve potentie en kracht van de ‘adverteerder’. De ‘adverteerder’ vertegenwoordigt -maatschappelijk- een enorme scheppingskracht. ‘De ‘adverteerder’ is bij uitstek geschikt om maatschappelijke verandering en verbetering in gang te zetten of verder te helpen. Willen we een betere wereld, dan moeten we ‘slechte adverteerders’ niet beschimpen en bestrijden, maar er voor zorgen dat ‘goede adverteerders’ succesvol zijn.

Mijn advies aan de Occupy beweging is dan ook: breek je campings af en ga aan de slag. De constructieve krachten op ‘Wallstreet’ en ‘Madison Avenue’ heeft jullie hulp nodig. Het ultieme demonstreren is niet om anti te zijn; maar om het constructieve alternatief te demonstreren. Wees de maatschappelijke verandering en verbetering die je wilt zien. Word social entrepreneur, ga werken bij maatschappelijk constructieve bedrijven, investeer in sociale impact fondsen, consumeer louter producten die de wereld een beetje mooier maken. Dat heeft pas effect!

Mijn advies aan de ‘adverteerder’ is om de Occupy beweging héél, héél serieus te nemen, en het protest en de kritiek te gebruiken als inspiratiebron en leidraad voor het verder stimuleren en mobiliseren van de maatschappelijk constructieve krachten in ‘adverteerdersland’. Laat ‘Madison Avanue’ de bakermat van de maatschappelijke constructieve ‘adverteerder’ worden, en laat de ‘adverteerder’ een leidende rol in de verdere verbetering van de wereld spelen.