De Don: 'Memoires van een reclameman kunnen de waarheid soms wat mooier maken'

'Het boek heet ‘De Don’ en vergelijkingen met The Donald lijken me correct: ook hier betreft het een fictief personage dat zichzelf voor echt houdt. Om dit te weten, hoefde ik het boek zelf niet in te kijken.'

Dit schreef Adformatie-columnist Harry Opdeijn vorige maand over het boek 'De Don'. De afgelopen twee maanden haalde oud-reclameman Schothorst de woede van de reclamewereld op de hals met zijn levensverhaal. In het boek staan namelijk allerlei beweringen die feitelijk niet kloppen. De Volkskrant schrijft vrijdag dat Schothorst nu openlijk excuses maakt voor de leugens in zijn boek.

Feiten kloppen niet
Zo beweert Schothorst dat hij de bedenker is van 'Melk. De Witte Motor'. Uit de reclamejaarboeken van de ADCN blijkt dat niet Schothorst, maar Harry Kramp de slogan bedacht. De campagne kwam van reclamebureau PPGH, waar Schothorst nooit heeft gewerkt. Hij claimt dat hij met het plan kwam om zanger Luciano Pavarotti voor een concert naar Nederland te halen, maar dat blijkt een idee van presentator Harry Mensch. Verder is ook 'Het Zwitserlevengevoel' geen ingeving van Schothorst, maar van Theo Postma (overleden in 2005). 

Distributie opgeschort
Ron Walvisch (oud-voorzitter van de ADCN) beraadt zich op juridische stappen tegen schrijver Don Schothorst en uitgeverij Meulenhoff. Walvisch vindt dat de uitgever en de auteur geen cent aan het boek mogen verdienen. Hij gaat persoonlijk naar de uitgeverij om bewijsstukken te brengen waaruit blijkt dat de bewuste campagnes niet door Schothorst zijn bedacht. Vervolgens schort Meulenhoff de distributie van De Don op.

Naschrift met excuses
In samenspraak met Schothorst is nu een erratum toegevoegd aan het boek, schrijft de krant. Het boek is weer verkrijgbaar en in ieder exemplaar zit een apart velletje met een naschrift. In dat naschrift schrijft Schothorst: 'Ik heb bemerkt dat ik (...) kennelijk de indruk heb gewekt dat ik de tekst 'Melk. De Witte Motor' heb bedacht. Dat is niet juist.' En: 'Op de achterflap staat dat ik de beroemde slogan 'Het Zwitserlevengevoel' heb bedacht. Dat is niet juist. (...) 'Het is mijn subjectieve beleving, geen nauwgezette historische reconstructie. Zoals reclame soms overdrijft, zo kunnen de memoires van een reclameman soms ook de waarheid wat mooier maken.'

Voor Walvisch is het niet voldoende: hij wil dat het boek uit de handel wordt genomen en beraadt zich op juridische stappen.