Presenteren: zo maak je met je ogen verbinding met je publiek

[door Serge van Rooij]

Na mijn vorige blog kreeg ik veel vragen over oogcontact. Omdat dit een essentieel element is als je meer interactie met je publiek wilt, ga ik er hier dieper op in.

Oerbrein

Tijdens trainingen en coachsessies vertelde ik deelnemers altijd om goed en gefocust oogcontact te maken in de eerste 30 seconden van hun optreden. Inmiddels denk ik daar wat genuanceerder over. Want door jezelf te dwingen op de juiste manier oogcontact te maken, ga je een innerlijke strijd aan met je oerbrein. En dat is hard werken. Waarom? Omdat je oerbrein een groep mensen spannend vindt. En dus geeft het je ogen de opdracht om een ontsnappingsroute te zoeken: Je ogen scannen de zaal en flitsen heen en weer.

Use the force…

Inmiddels weet ik dat je daar niet tegen moet vechten. Het is slimmer om deze reflex van je oerbrein in je voordeel te gebruiken. Dat blijkt verbazingwekkend eenvoudig. Kijk de zaal in als je opkomt en laat je ogen maar gewoon zoeken naar een vluchtroute. Als je op de juiste positie bent, ga je stevig op twee benen staan en heet je de mensen welkom. Gek genoeg passen je zoekende ogen heel goed bij zo’n boodschap. Je publiek denkt namelijk dat je mensen welkom heet en dat je met iedereen kort oogcontact zoekt. Dat je in werkelijkheid op onbewust niveau een vluchtroute zoekt, hoeft niemand te weten. Tijdens je introductiepraatje ontspant je oerbrein. Vanaf dan ga je bewust oogconnectie maken.

Oogconnectie

In plaats van oogcontact heb ik het liever over oogconnectie. Goede sprekers maken namelijk een verbinding met hun publiek. Oogcontact kan eenzijdig zijn. Je hebt vast wel eens meegemaakt dat een spreker tijdens de hele presentatie oogcontact met jou hield. Op een gegeven moment wordt het niet alleen creepy, maar de rest van het publiek is ondertussen allang iets voor zichzelf aan het doen. Dus van connectie is geen sprake.

Oogconnectie is een subtielere variant en biedt vele voordelen. Kies iemand in het publiek en kijk die persoon in beide ogen.

Zin voor zin

Vertel vervolgens één zin van je verhaal alsof je in gesprek bent met alleen deze persoon. Je zult merken dat je een knik met het hoofd krijgt als teken dat hij of zij je heeft begrepen. Op dat moment is er een echte connectie. Daarna ga je naar iemand anders in een ander deel van het publiek. Daar doe je hetzelfde. En zo ga je zin voor zin, persoon voor persoon door totdat je klaar bent.

Dit heeft een paar voordelen:

1.            Je verspilt geen kostbare energie door een gevecht met je oerbrein, maar maakt handig gebruik van reflexen die je toch al hebt.

2.            Je maakt echt een connectie met je publiek. Dit is de meest krachtige vorm van interactie en tegelijkertijd de meest onderschatte vorm van interactie.

3.            Met deze techniek voelt het niet als een presentatie (wat voor veel mensen spannend is), maar meer als een gesprek.

4.            Doordat je tussendoor steeds opnieuw een connectie maakt met iemand uit het publiek, ontstaat er een rustig, prettig spreektempo. Dit voelt voor het publiek aangenaam.

Prettige manier

Als je de beschrijving van deze techniek leest, voelt het wellicht alsof het heel mechanisch overkomt. Mijn ervaring is dat het zowel voor de spreker als voor het publiek een prettige manier is van presenteren. Ik ben heel benieuwd of het voor jullie ook werkt. Laat het me weten!

Dit is de tweede aflevering uit een serie van 10 over hoe je meer interactie creëert.

Voor aflevering 1, over jezelf openstellen, klik hier.

Serge van Rooij is partner bij Bex*communicatie.