Wie nog steeds denkt dat een kind zonder Nikes een loser is loopt behoorlijk achter. Want kinderen, zo vertelde Maarten Kleijne van onderzoeksbureau SARV International zijn gehoor tijdens het IIR-congres Kids- en jongerenmarketing, maken nu de quantum leap van Maslow niveau IV naar V.
Van materialisme en status naar zelfverwezenlijking. De nieuwe jongere wil expressie geven aan zijn ‘ik’ maar is ook zeer geïnteresseerd in wie de ander eigenlijk is. Zeker de uitzender van een (commerciële) boodschap moet eerst maar eens vertellen wie die eigenlijk is. De rol van het merk wordt daarmee steeds minder belangrijk. Het is een naam op een product. Een goed merk is een merk dat op tv is. Een fantastisch merk is een merk dat overal is. Nikes hebben ze niet aan omdat het Nikes zijn, maar omdat ze die schoen toevallig aanhebben. ‘Ik heb ook Nikes van Adidas, die zijn ook goed,’ citeerde Kleijne een jongere. Kleding moet lekker zitten en eruit zien zoals je je voelt. Voor schoenen zijn merken echt uit. Maar als je favoriete dance act Adidas draagt, dan trek je die ook aan, omdat het wel lachen is om met zijn allen op Adidas te dansen. Dragen ze volgende week Puma, dan trek je die aan. Alleen in loser-groepen, zoals Gabbers, speelt het merk nog steeds een belangrijke rol. Voor hen is dat juist de manier om zich te onderscheiden, en zij geven er dan ook meer geld aan uit.
Marketeers hoeven zich niet het hoofd te breken over hoe ze jongeren aan moeten spreken (vet? cool? lachen? geil?). ‘Je moet naar ze luisteren en van ze houden, dan is alles wat je zegt goed,’ aldus Kleijne.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!