JAN KUITENBROUWER: Opmerkelijk: ineens leek hij vleugels te krijgen. Ineens zat er vuur in zijn woorden. Ineens stónd hij er. Sybrand Buma in het Carré-debat. Niets dan kleurloos geprevel had hij ten beste gegeven, tot dan toe, alsof hij niet op campagne was maar ergens halverwege het politieke seizoen een talkshow aandeed voor wat klein onderhoud. Maar nu was het alsof zijn batterijen vervangen waren. Iets dat zijn team beter aan het begin van de campagne had kunnen controleren. Hoe is het Sybrands batterijen? Doet er niet toe, gewoon vervangen. Heavy Duty Duracell!
Maar er was nog iets anders anders. Buma's energieniveau was een stuk hoger, maar zijn thema was ook anders. Had hij het de afgelopen weken veel over 'samen' en 'de moraal', in Carré hamerde hij op 'eerlijk delen'. Tja, als het zo slecht gaat, dan komt er natuurlijk een moment dat een lijsttrekker zegt: jongelui, het is leuk geweest, die moraal en dat samen, ik voel het niet, ik geloof er niet in, ik krijg het niet lekker m'n bek uit, dus deze jongen gaat wat anders doen. Nu leek hij er in elk geval nog een beetje lól in te hebben. Go, Sybrand, doe je ding!
HILDE ROOTHART: Nog een week te gaan tot de verkiezingen, journalisten staan met de messen geslepen klaar. Er vinden verhitte debatten plaats over wie de toekomstige premier zal zijn, Rutte of misschien toch Samsom, en wie er in zijn kabinet zullen zitten. Pechtold acht de kans dat D66 in een coalitie met de SP terechtkomt nihil. Want Roemer wil terug naar het verleden en Pechtold wil vooruit naar de toekomst. De burger schrikt op, want op wie hij ook stemt, veel invloed op de premierskwestie heeft hij niet. Een kwieke student van 21 jaar, uiterlijk een jeugdige versie van Pechtold, heeft er wat op bedacht. Sywert van Lienden heeft met honderden mensen bijeenkomsten van grote partijen bezocht om invloed uit te oefenen op hun politieke agenda. De groep, G500 genaamd, en dan vooral Sywert, is dag na dag aanwezig in de media. Hij heeft wat vriendjes die wel iets weten van HTML en Java en nu is er de ‘Stembreker’. Daarmee kan de burger met zijn stem invloed uitoefenen op het politieke spel ná de verkiezingen. Knap staaltje politieke vernieuwing. Pechtold zit erbij en kijkt ernaar. Move over, Alexander.
DAVID SNELLENBERG: Voor veel campagnemakers is het neerzetten en vormgeven van een verkiezingscampagne een droom. Denk alleen maar aan de Obama-campagne van 2008. Een land in crisis, een leider met een verhaal, met overtuigingskracht. En een campagneteam dat tot in de haarvaten van de samenleving weet door te dringen en daar de belangrijkste thema’s weet om te zetten in uiterst scherpe retoriek. Omnipresence; overal dezelfde energie, in alle media. Hoop en ‘belonging’, misschien wel de belangrijkste pijlers onder een samenleving. Roemer, die voorheen de meeste aanspraak kon maken op voornoemde pijlers, hapert, klampt zich vast aan Samsom, en struikelt over beloftes. En is zo de positie van verlosser verloren. Hij had dé campagne, dé propositie en dé persoonlijkheid. Maar nu staat Roemer in de uitverkoop, tussen de kiloknallers, en neemt Samsom zijn plaats in. Met een beter verhaal. En dan blijkt dat je in Nederland helemaal geen goede campagne nodig hebt om er toch met de zetels vandoor te gaan.
Jan Kuitenbrouwer is directeur van de Taalkliniek, voor strategische communicatie, en columnist van NRC Handelsblad en NCRV's Altijd Wat. Hilde Roothart is trendonderzoeker en oprichter van Trendslator. David Snellenberg is oprichter en partner van Dawn.
Illustraties: Nanna Koekoek
Klik hier voor het overzicht van alle edities van Marcommeter.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!