Heb jij voldoende lef voor de nieuwe wereld? #column

In de jaren negentig schoot de huidige internetboom wortel en zelf kom ik sinds 1995 als online consultant weleens bij de mensen thuis. Nu - bijna 20 jaar later - maak ik mij zorgen.

In 1993 was ik hyperactief in het sociale media-netwerk De Digitale Stad (DDS). Gastenboeken, grafische en 3D-chatboxes, instant messengers en discussiefora waren toen al volop actief. Mijn @dds.nl-mailadres heb ik lang gekoesterd. DDos-attacks en echte hacks waren er ook al. Qr-codes hadden we al in 1994. Succesvolle e-commerce hadden we met Wehkamp.nl al in 1994. E-mailmarketing werd in 1995 al massaal ingezet en ABN Amro begon in de jaren negentig met online bankieren. Goeroe Ben Tiggelaar schreef zijn bestseller 'Internetstrategie' om ons enige praktische denkkaders mee te geven. Onbeperkt mobiel internetten was al mogelijk in 1999.

Wat wèl is veranderd, is het massale gebruik. Een website hebben we allemaal, net zoals we ‘iets’ doen met sociale media. Breng je iets naar de massa, dan wordt het voor diverse industrieën interessant en rendabel; een groeiproces dat marketing nodig heeft om te ontwikkelen en letterlijk markten te bedienen. De vraag is wel: wat heeft die massale virtualisatie gedaan met het management en DNA van organisaties?

In de beginjaren mocht ik als broekie-met-te-weinig-grijze-haren met het management om de tafel zitten. Een feest was dat. 'Met dat internet moeten we wat gaan doen’. Duidelijk. Het is deze uitdrukking die ik gerecycled zie waar het gaat om social media, contentstrategie en het populair gebezigde ‘we willen snel een social business worden’. Alsof je met wat nieuwe instrumenten even de organisatiecultuur omgooit. Het is de uiting van een instrumenteel gedachtengoed. Tussen de oren zit old skool denken, uit de tijd dat de krant nog op papier werd gedrukt en we elke woensdagmiddg uitkeken naar Avro’s Kinderbios.

Op die manier een moderne organisatie leiden, is hetzelfde als het opnieuw vullen als gereedschapskist bij de lokale Gamma. Advies op het gebied van veranderingsmanagement is van vitaal belang. Een beetje consultant heeft de laatste twintig jaar het management weleens de vraag gesteld: ‘Heeft u weleens nagedacht over uw online strategie en de impact op uw business model?’ En hoe vaak kreeg je dan niet het antwoord: 'Nou, die vraag moet je maar even aan Sandra stellen, zij onderhoudt onze website.’

Houd op met het gezeik op de Gen Y! We zijn twintig jaar later en met online geen steek verder. Op de nieuwe generaties na. Old skool noemt de nieuwe generatie kleinerend de gen Y. En geeft dan als natrap ‘dat ze niet gemotiveerd zouden zijn, geen ambities kennen en lui zijn’. De praktijk is anders. De nieuwe generatie begrijpt online, is opgegroeid in de nieuwe wereld en heeft die nieuwe manier van denken in het DNA. Zij weten dat de mobiele revolutie zorgt voor een wereld vol transparantie en gemak. Zij begrijpen dat wij overal connected zijn met een veelheid aan mogelijkheden. Zij zien dat sociale media niet eng zijn en dat authentiek zijn geen jasje is dat je even aantrekt.

De nieuwe generatie - de real time generatie - staat te trappelen. Deze generatie heeft - anders dan gen Y - geen geduld meer met old skool. Een vergaande verdeeldheid in de samenleving is aanstaande. Zeiken over de privacy issues van Facebook? Twitter afdoen als nutteloos gechat? Heel de dag connected zijn betitelen als onzinnig gedrag? Uw webcare stopt om 17.30? Hoezo kan ik niet met mijn mobiel bij u bestellen? Als een stel zeurderige bejaarden brandt old skool - nog voor de marktlancering - de Google Glass af. Als je het van een afstand bekijkt, regeert old skool vooral vanuit angst. Langdurig uitknijpen van oude marketingformules en afzetten tegen nieuwe ontwikkelingen begint zijn tol te eisen. Door old skool geleide organisaties staan op de rand van het faillissement en een nog grotere groep zal geen aantrekkingskracht meer kennen in de toekomst.

‘Welkom in de nieuwe wereld, met voldoende lef krijgt u een toegangskaartje!’