Marloes Bras (Bever): ‘Zingen is mijn uitlaatklep’

 ‘Ik kom uit een hele muzikale familie. Mijn opa’s en oma’s speelden allemaal muziekinstrumenten, mijn ouders zingen, mijn moeder speelt ook nog piano, dus er was bij ons in de familie altijd muziek. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn ouders veel luisterden naar de musical Phantom of the Opera. Die muziek inspireerde mij om ook te willen zingen en optreden. Maar ik durfde dat toen nog niet en publique te doen, dat deed ik vooral veilig in de badkamer. Het duurde ook nog wel een aantal jaren voordat ik voor mensen durfde op te treden. Dat gebeurde toen onze buurman, die dj was, mij na jaren wel kon overhalen om met een gitarist bij hem in te komen zingen. Via diezelfde gitarist heb ik auditie gedaan bij zijn rockband en werd ik daar de zangeres. Dat is nu veertien jaar geleden.’

‘Wij hebben met de band zo’n zes tot tien optredens per jaar. Daarvoor repeteren we één keer in de drie weken, maar voor een optreden voeren we die frequentie wel wat op. Daarnaast doe ik dus ook andere projecten. Ik zing bijvoorbeeld op verzoek op bruiloften en begrafenissen, maar ook wel eens in samenwerking met een koor/orkest of in tehuizen. Toen mijn oma in een tehuis zat, heb ik daar regelmatig, samen met een vriend die daar werkte, voor de bewoners gezongen. Dat hebben we tot mijn oma’s laatste moment, op haar sterfbed, kunnen doen. Dat was heel moeilijk en emotioneel, maar ontzettend bijzonder om dat nog voor haar te kunnen doen. Muziek creëert emotie en verbinding en dat ik dat zo af en toe teweeg kan brengen in een hele intieme setting of met de band voor een volle zaal, vind ik behoorlijk bijzonder.’

‘Dat is goed te doen, maar ik probeer dat – omdat ik naast zingen met de band ook die soloprojecten doe - wel een beetje te doseren. Ik heb een drukke baan, een jong gezin, dus het is belangrijk om de balans in alles goed te houden. Het repeteren met de band doe ik ’s avonds en zoals gezegd, gemiddeld één keer in de drie weken, dus dat is te doen. Ik oefen ook nog zonder band  en dat doe ik in de auto. Heeft niemand last van, haha! Ik werk in Pijnacker en ik woon in Doorn, dat is een uur rijden. Ik werk drie dagen per week op kantoor, dus ik ben dan in ieder geval zes uur per week aan het zingen.’

‘Van zingen word ik altijd blij en het is een uitlaatklep. Als ik een stressvolle dag heb gehad en we gaan repeteren, dan moet ik eerst even acclimatiseren, maar na een paar nummers verdwijnt de spanning en ga ik na de repetitie volledig ontspannen en weer opgeladen naar huis. Kunnen zingen is zo bevrijdend. Het is een cadeau dat ik dit zo vaak mag doen.’

‘Op feesten en partijen van mijn vorige werkgever Plus Supermarkten heb ik veel opgetreden. Dat hebben we als band inmiddels ook bij Bever gedaan tijdens het jaarlijkse Bever-feest. Dat was overigens best wel spannend, want toen werkte ik nog niet zo lang voor de organisatie. Ineens werd ik weer zenuwachtig. Wat als het niet lekker gaat, wat als ik struikel op het podium? Maar, het ging hartstikke goed, we hebben er weer een aantal fans bijgekregen.’