Free publicity-expert Jennifer Delano is eigenaar van PR bureau PRGoeroes. Naast haar meer dan fulltime baan heeft Delano er sinds een aantal maanden ook nog een andere tijdrovende bezigheid bij: zelf de Arabische taal leren en de Nederlandse taal leren aan Azaldin, een Syrische vluchteling.
Delano: ‘Ik wilde al heel lang Arabisch leren, zat kennelijk te wachten op een duwtje of een grote aanleiding. En dat duwtje kwam, via een appgroep kwam een berichtje langs van iemand die iemand kende die Nederlands wilde leren. Iemand uit Syrië. De man sprak ook geen Engels. Ik besloot contact op te nemen om te vragen of hij er open voor stond om mij Arabisch te leren, en dat stond hij. Hij had notabene Arabisch gestudeerd in Syrië. Voor we het wisten waren we begonnen.’
‘Ja, dat was wel even pittig, maar met hulp van wat vertaalapps, geïnstalleerd op onze mobiel, konden we toch met elkaar communiceren. Ash, zo noem ik mijn leerling, is heel leergierig dus al snel konden we ook zonder die apps communiceren.’
‘Dat is heel gevarieerd. Een keer in de week duiken we in de boeken. Soms zitten we bij mij thuis, soms in de bieb. Daarnaast doen we ook aan buitenschoolse activiteiten, haha! Zo heb ik hem laatst meegenomen naar een hardloopwedstrijd en ben ik met hem naar de Ikea gegaan, waar hij zijn ogen uitkeek. Op zondag neem ik hem mee naar mijn kerk waar hij ook weer allemaal mensen ontmoet. Daar zingen we samen, luisteren we naar verhalen en drinken we koffie. Voor hem is dat echt een gezellig uitje. Ook als ik verhinderd ben vanwege vakantie, gaat hij toch.
‘Tijdens de taalles zitten we naast de Nederlandse inburgeringsboeken ook in The first thousand words in Arabic, ik oefen met Duolingo en kijk tussen de bedrijven door naar Arabische zenders. Het is een hele lastige taal, ook om te schrijven – het lijkt net alsof ik aan het tekenen ben. Ook de uitspraak is ongelofelijk moeilijk. Maar, ik ben inmiddels zover dat ik sommige woorden al herken en hele simpele huis-, tuin- en keukenzinnetjes kan uitspreken. Ash gaat als een dolle, hij kan zich al heel aardig redden in het Nederlands.’
‘Dat is best goed te doen. Ik heb naast mijn werk en gezinsleven met man en dochter best nog wat tijd over. Heb wel wat vrienden, maar niet een hele grote vriendinnenclub waar sommige vrouwen best druk mee zijn. Dat kwam eigenlijk nooit op mijn pad. Het zorgt dat ik tijd heb voor zulke dingen. Ik zit erover te denken om Ash ook te vragen Kerstmis met ons te vieren en om met de mensen van House of Joy, een organisatie die statushouders de mogelijkheid biedt de taal te leren of met elkaar te eten, iets te organiseren tijdens de feestdagen.’
‘Het geeft mij ontzettend veel voldoening om te zien dat iemand die huis en haard verlaten heeft om hier een bestaan op te bouwen met vrouw en baby, zich al zo snel kan redden in het Nederlands en ‘wereldwijs’ wordt in Nederland, mede door de handvatten die ik hem aanreik. En als ik dan zie dat iemand heel blij wordt van bijvoorbeeld een bezoekje aan de Ikea, word ik daar ook blij van. Daarnaast leert hij mij zijn taal en leer ik over zijn land en de Arabische cultuur. Die kennisuitwisseling maakt de relatie evenwichtig en waardevol.’
