De iLiad en NRC: het skateboard en de bejaarde man

Het zal u niet ontgaan zijn: kwaliteitskrant NRC komt tegenwoordig uit via de iLiad.

Voor de leken onder u: de iLead is soort groot uitgevallen PDA waarop elke dag de laatste NRC ingeladen kan worden. Tevens kunnen er e-books op gedownload worden.

Door de week kan de NRC ingelezen worden vanaf 15:00 en in het weekend vanaf 7:00. Het praktisch nut van het laatstgenoemde tijdstip ontgaat me, die 15:00 is daarentegen wel een zegen aangezien de gewone online versie (die overigens erg goed is) er doorgaans pas is vanaf 17:00.

Bovendien hoeven ook ambtenaren nu voortaan niet naar huis te gaan zonder de krant te hebben gelezen.

Het apparaat wordt compleet geleverd met allerhande adapters waarmee over de hele wereld opgeladen kan worden, een kabel voor mensen die nog geen draadloos netwerk hebben (bestaan die nog?), instructieboekje en hoes.

Een compleet pakket, en dat mag ook wel want de iLiad doet flink pijn in de portemonnee. Liefst 699 euro moet opgehoest worden om de iLiad (weliswaar in combinatie met een NRC abonnement) in bezit te krijgen.

NRC abonnees krijgen 200 euro korting. Een hoop geld voor een digitaal tablet van 15 bij 22 cm (444 gr) waarmee je niet eens kunt internetten, alhoewel er wel een WiFi kaart in zit.

Overigens maar goed ook, want het apparaat is verschrikkelijk traag. Even een open deur intrappen: voor het geld waarmee je een iLiad koopt, koop je ook een laptop waarop je behalve de krant nog veel meer kunt lezen.

Genoeg gezeurd, aan de slag. Opstarten duurt ruim 35 seconden en de bedieningssnelheid van de menu's doet denken aan een 386 computer uit 1992.

Instellen van de iLiad is gelukkig met behulp van de duidelijke en vooral korte handleiding niet erg lastig, al moet je wat geduld opbrengen. Wel jammer (en onnodig) dat de eerste e-krant pas 48 uur later download kan worden, maar afijn.

De maker van iLiad is de Eindhovense Philips spin-off iRex. iRex gaat prat op een speciale beeldtechnologie waardoor krant lezen op een scherm aanzienlijk rustiger zou moeten zijn dan op een gewoon computerscherm.

Wie zich verdiept in de achtergronden van deze technologie moet inderdaad veronderstellen dat dit meer is dan alleen marketingpraat. De krant lezen van de iLiad gaat inderdaad aanzienlijk beter dan van een scherm.

De dure term 'e-inkt' die iRex voor de technologie gebruikt doet nog het meest denken aan een uitwisbaar tekenschermpje dat je vroeger als kind van je ouders kreeg tijdens een lange autorit. Net als bij dat goedkope tekenschermpje kun je, als je goede ogen hebt, zien dat letters op het scherm enige tijd zichtbaar blijven, óók als je alweer een pagina verder bladert. Volmaakt is de techniek dus allerminst.

Het lezen van de krant gaat op zichzelf prima. Met één druk op de knop haal je binnen 20 seconden de nieuwste krant binnen. Het scrollen door de pagina's verloopt soepel en snel, zeker wanneer de bijgeleverde stylus opnieuw is gecalibreerd en de scroll-knop zo is ingesteld dat een tikje naar rechts volgende pagina betekent in plaats van andersom.

Tijdens het lezen kun je notities maken, maar echt praktisch of wenselijk is dit niet. De samenhang van de krant is daarentegen niet erg logisch. Zoals Spits al eerder opmerkte, je mist het overzicht en het geheel hangt als los zand aan elkaar. Het overzicht dat je normaliter wel hebt bij een complete papieren krant, mis je.

De vraag blijft natuurlijk wat het praktisch nut van zo'n iLiad nu eigenlijk is.

In de trein?
Dan koop ik bij de kiosk wel een papieren krant.

Om aantekeningen op te maken?

Doe ik wel in mijn Moleskine notitieboekje, dat werkt veel beter.

Om al om 15:00 te weten wat er in het NRC staat?

Als de online versie ook op dit tijdstip zou verschijnen, zou dit mijn voorkeur genieten.

In de week dat ik rond heb gelopen met de iLiad, ben in uiteindelijk wel achter het antwoord gekomen. De iLiad verschilt niet van elke andere gadget.

Het gaat om de patsmodus, de kijk-mij-eens factor, het hip zijn, de drang naar nieuwe dingen die met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid binnen 2 weken weer in de donkere la verdwijnen.

Wat dat betreft is de iLiad dus niets meer of minder dan een gadget. Maar dan wel een hele dure.

Behalve de 'waarom de iLiad vraag' kun je jezelf ook afvragen waarom het NRC dit pad is ingeslagen.

Gezien de Fokke & Sukke ovenwanten, flessen wijn en financiële producten die tegenwoordig in samenwerking met de krant aan de man worden gebracht zou je haast kunnen spreken van een trend.

Maar zit de NRC lezer eigenlijk wel te wachten op dit soort technologische vooruitgang? Waarschijnlijk heeft er wel een of ander marketingbureautje voor een tonnetje of wat berekend dat de NRC lezer toch echt zit te wachten op iLiad.

Maar laten we eerlijk zijn: een iLiad en de NRC lezer passen bij elkaar als een skateboard en een bejaarde man.

Vreemd is het dan ook NRC.Next vooralsnog niet op de iLiad te krijgen is.

Deze review werd geschreven door Frank Jansen van Huijskens & Istha.