‘Hoor je dat?’ Vraagt Olaf van Gerwen, regisseur en mede-oprichter van foodspecialist Chuck Studios, als we nog maar net binnen zijn. Het is het geluid van een rijdende trein op de spoorlijnen tussen Amsterdam Centraal en Sloterdijk. Onder die lijnen, tussen de bogen van het spoorwegviaduct, aan de westkant van het Amsterdamse centrum, bevindt zich het kantoor en de studio’s van Chuck Studios.
Het creatieve bureau is gespecialiseerd in food film, food fotografie en de ontwikkeling van culinaire identiteiten voor foodmerken. Van Gerwen leidt rond. ‘Dat geluid van die treinen horen wij zelf al niet meer, maar geluidsopnames kunnen we hier niet doen. Gelukkig maken hamburgers geen geluid. En zo zijn er nog wel meer nadelen hoor, we hebben her en der wat vochtproblemen en je kunt je auto hier moeilijk kwijt, maar dat weegt allemaal niet op tegen de voordelen van deze locatie, namelijk het geluksgevoel dat ik krijg als ik hiernaartoe loop en hier aan het werk ben. Je loopt hier zo de Jordaan in, de ruimtes zijn groot, industrieel en authentiek. Ik moet er niet aan denken om in zo’n blokkendoos ergens op een industrieterrein te zitten.’
Het verhaal van Chuck Studios begon in een kleine studio op het adres Tussen de Bogen nummer 38. Van Gerwen: ‘We huurden een ruimte, in de eerste instantie voor mij en mijn partner en medeoprichter Ellen Gaedtgens, en maker van het eerste uur Erik de Koning. Al redelijk snel kozen we er voor ons volledig te richten op foodfotografie en foodfilm, en dat bleek een goeie keuze: we moesten uitbreiden. We trokken in een drie maal grotere ruimte op nummer 28 en inmiddels huren we ook nummer 22, 26 en 43. We zitten nu met 27 mensen op in totaal dik achthonderd vierkante meter.’
‘Tussen de Bogen nummer 43 is wel een hele bijzondere ruimte’, zegt hij niet zonder trots. Via de grote kantoorruimte, langs de rode overlegkamer, een boksbal, de studio, het propsmagazijn en een keukenset in de studio (‘hier wordt morgen een commercial voor KFC Midden-Oosten gedraaid’), komen we bij nummer 43, een donkere ruimte met een bar, en professionele licht- en geluidsapparatuur (‘allemaal tweedehands’).
Van Gerwen: ‘Dit is club Stupid, mijn hobbyruimte. Het is ontstaan tijdens de coronatijd, toen organiseerde ik stiekeme ‘luistersessies’ in onze studio. Dat werd soms wat luid en laat, zeg maar. Na klachten van woeste buurtbewoners ging ik op zoek naar een geschikte ruimte. Het is een fijne feestplek; helemaal geluiddicht gemaakt. Ik ben een hobbyende drum&bass en hiphop DJ, dus regelmatig draaien we hier met andere liefhebbers tot we omvallen. Daarnaast wordt deze plek ook gebruikt voor wrap parties, presentaties, ook met externe clubs als Jonge Honden of de Via, en eens per maand delen we hier ons eigen werk met elkaar tijdens de Bier, Bitterballen en Best Work-sessies.’
Teruglopend komen we weer langs de boksbal. Van Gerwen laat weten dat deze intensief gebruikt wordt door de mensen van Chuck Studios: ‘Twee keer per week komt Ben bokstraining geven voor een ieder die dat leuk vindt. Ik vind het belangrijk dat mensen hier graag willen zijn en zich thuisvoelen. We zijn een knetterserieuze studio maar het moet hier ook weer niet te netjes en te gelikt uitzien, het mag lekker rommelig zijn, maar door het gebruik van mooie en duurzame spullen en materialen moet je wel het gevoel hebben dat we voorlopig nergens heengaan.’
