Er zijn twee kampen. Zij die denken dat de harddisc-recorder het medialandschap doen veranderen. En de andere groep denkt het tegenovergestelde. De groepen proberen elkaar vliegen af te vangen, door met cijfers aan te tonen dat zij gelijk hebben. En zoals dat wel vaker gaat, allebei de groepen gebruiken de cijfers om hun gelijk aan te tonen. Ik wil daar graag op in gaan.
Jaren geleden was ik in Kazachstan en verbaasde mezelf erover dat tussen 12 en 2 veel restaurants dicht waren omdat het personeel zelf ging lunchen.
Muziek was in het verleden al prachtig verbonden met film, het heet niet voor niks filmmuziek. Bij veel films hoort een compleet album. Het is logisch dat steeds meer games ook een eigen album krijgen ter ondersteuning. Op gamegebied, is een van de populairste spelen in de wereld, het spel Sims. Het is zelfs een van de populairste games onder vrouwen, met miljoenen fans over heel de wereld. Het is een soort van soap, maar dan in spelvorm.
Het valt me regelmatig op dat mensen die zijn opgegroeid met traditionele media, een waardeoordeel hebben over de communicatie via interactieve media (vluchtig, mindere kwaliteit, minder genuanceerd). Vreemd want de gebruikers van die interactieve media ervaren de communicatie via interactieve media juist als erg rijk.
Dat krijg je als je teksten roept die met god te maken hebben. Wie mij kent, kent ook mijn uitspraak dat Google de godsdienst is van de 21e eeuw.
Vol trots melden verdedigers van ons publieke bestel altijd, dat "zij" geen programma onderbrekende reclame kennen. Het onderbreken van een TV programma staat symbool voor commerciele TV.
Ik heb een enorme bewondering voor schaatser Rintje Ritsma. Hij is en blijft de sporter waar de liefde voor zijn sport vanaf spat. Daarnaast weet hij de liefde te combineren met de zakelijke kant. We weten dat liefde en geld elkaar vaak in de weg zitten, maar Rintje weet te laveren tussen deze twee voor veel mensen belangrijke zaken in de wereld.
Het lijkt erop of de hele wereld dezelfde smaak aan het ontwikkelen is. Kijk naar het succes van TV programma's, die in veel landen tegelijk scoren. Kijk naar jongeren in internationale steden en je ziet dezelfde spijkerbroeken en sportschoenen. Kijk naar McDonalds en Starbucks, in elke straat dezelfde logo's, ook in China. wat zeg ik vooral in het Verre Oosten zijn ze gek op onze westerse smaak. Ja toch? Ja, smaak of wansmaak is uniform. Lekker saai.