In een continue teneur van haastje-repje zijn veel communicatieadviseurs, in- en extern, geneigd om de vertaalslag in te duiken al tijdens het gesprek met de inhoudelijk eigenaar. Zonder door te vragen bij onduidelijkheid, zonder te bevestigen of te checken of hij het goed begrepen heeft. Slecht luisteren, daar kan geen goede briefing tegenop. Maar luisteren speelt ook op het niveau van organisaties een steeds grotere rol. De vraag is: is het een kunst of een kunde?
Op een borrel van het PR bureau van Net4kids hoor ik een klant jubelen over akkoord op een persbericht binnen twee dagen. Ik ken de betreffende organisatie niet, maar trek die lof meteen in twijfel. Wie met een doorlooptijd van twee dagen blij is, weet zich verzekerd van een te brede betrokkenheid van teveel mensen. En zou mijns inziens de regie sterker in handen moeten nemen.
Van harte gefeliciteerd met uw prijs in de Sponsor Bingo Loterij! De eerste zin doet me verwachtingsvol doorlezen. De bijgesloten cadeaubon ontkracht die hoop meteen. Tegen inlevering van deze bon krijgt u GRATIS vier tompoucen bij Albert Heijn. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben dol op tompoucen. Maar als de afzender zich inzet voor gezondheid en welzijn en vooral sportinitiatieven steunt, dan zet ik toch mijn vraagtekens bij deze prijs.
Vandaag bespreekt premier Balkenende in de ministerraad het voorstel om één logo en één gezamenlijke huisstijl in te voeren voor alle ministeries. De burger moet daardoor beter begrijpen dat men met één rijksoverheid van doen heeft. Een aardige gedachte. Maar kan één beeld de brug slaan tussen woorden en daden?
Steeds vaker zie je bedrijven weer voorzichtig de nek uitsteken met goed gedrag. Gelukkig maar. Want als een bedrijf mij niet vertelt hoe het óók zorg draagt voor de wereld om ons heen, hoe kan ik die inspanningen dan in mijn koopgedrag waarderen? Toch tut men in Calvinistisch Nederland maar raak over dit onderwerp. Want stel je voor dat men denkt dat MVO een zaak is van financieel gewin??