Is het nou echt zo dat Google alles over je weet? De Duitse journalist Wolfgang Uchatius zocht het uit. Hij schreef hierover een indrukwekkend artikel van maar liefst 5600 woorden in kwaliteitskrant Die Zeit. De titel: ‘Warum glaubt Google, mein Kaninchen frisst Hundefutter?’ (Waarom gelooft Google dat mijn konijntje hondenvoer eet?).
We weten allemaal dat Google z’n geld verdient met het vertonen van advertenties op basis van ons onlinegedrag. Maar hoe al hun big data-alchemie er precies toe leidt dat je een advertentie van merk X op moment Y voor de kiezen krijgt, weet vrijwel niemand. We zijn geneigd om aan de algoritmes van Google meer intelligentie toe te schrijven dan ze werkelijk bezitten.
Stasi
Daarom startte deze Duitse onderzoeksjournalist een zes maanden durend experiment om te onderzoeken hoe goed Google hem kan leren kennen. Hij begon met opzet met een schone lei door een nieuw Gmail-adres en Google-account aan te maken. Dit voedde hij stapje voor stapje met nieuwe persoonlijke informatie.
In een logboek hield hij bij wat hij online deed én welke advertenties hij vervolgens zag. Hij merkt op dat vergeleken met het dossier dat Google van hem opbouwde de dossiers van de Stasi maar kinderspel zijn.
Zijn verwachting was dat de advertenties die hij voorgeschoteld kreeg steeds relevanter zouden worden naarmate Google meer van hem wist. Maar dat viel in de praktijk vies tegen. Hij kreeg advertenties te zien voor hondenvoer, terwijl hij konijnen heeft.
Een banner met een grasmaaier, terwijl hij alleen een piepklein balkonnetje bezit. Reclame voor dameskleding. En kauwgom − waarvan hij moet toegeven dat hij het af en toe koopt.
Leven zonder auto
Maar het meest van alles verbaasde het hem hoe hij werd achtervolgd door advertenties voor een auto, om precies te zijn de nieuwe Opel Mokka. Wolfgang Uchatius is namelijk zo’n stedelijke ecofanaat die bewust geen auto heeft of wil.
Hoe vaak hij ook zocht naar ‘leven zonder auto’ en fora bezocht over ‘autovrije steden’, hij kreeg alleen maar meer banners te zien van Ford, Volvo of Mercedes. Vergeefs wachtte Wolfgang op advertenties voor wandelschoenen, waar hij wel werkelijk op zat te wachten.
Google weet misschien veel, maar je begrijpen is echt iets anders.
Beeld:123RF/samuraitop
