De 10 interessantste PR-boeken uit 2012

In februari 2012 slaagde de Public Relations Society of America erin om PR opnieuw te definiëren, en wel als volgt: "Public relations is a strategic communication process that builds mutually beneficial relationships between organizations and their publics". PR is dus een strategisch communicatieproces dat wederzijds gunstige relaties tussen organisaties en hun doelgroepen realiseert. Uiteraard valt hierop af te dingen (PR is ook inzetbaar voor individuen, PR kan ook tactisch worden ingezet, hoeft niet wederzijds voordelig te zijn, etc) maar de definitie is gelukkig niet te lang en klinkt minder belegen dan “het stelselmatig bevorderen van het wederzijds begrip tussen een organisatie en haar publieksgroepen”. Maar als je in de PR werkt en iemand vraagt je in het café of tijdens een verjaardagsfeestje wat het vak inhoudt dan zou ik toch iets anders zeggen. Bijvoorbeeld: “Het bijzondere uit iets of iemand halen zodat je een leuk onderwerp bent voor de media.

Welke boeiende boeken verschenen er in dit vakgebied in 2012? Niet veel.
Er verschijnen elk jaar tientallen boeken over PR (of gerelateerde onderwerpen als storytelling, corporate communicatie, reputatiemanagement, mediarelaties) maar de meeste zullen niet beklijven. Omdat het oude wijn in nieuwe zakken is, of erger: de nieuwe kleren van de keizer. Oude wijn in nieuwe zakken betreft het zoveelste “handboek” in marketing, PR of communicatie, aangekleed met labels als “nieuw ”, “2.0” of “3.0”. De categorie nieuwe kleren van de keizer bevat boeken die een nieuw tijdperk aankondigen waarvan de auteur precies weet hoe we daarmee om moeten gaan. Vooral boeken over social media / online marketing / nieuwe media neigen nogal naar kretologie. Wetenschappelijke onderbouwing, toch al een schaars goed in communicatie en marketing, is eerder uitzondering dan regel als het over nieuwe media gaat.

Om het kaf van het koren te scheiden kunnen de volgende vragen van dienst zijn:
• Wie vertelt het verhaal? Heeft de auteur iets bereikt in zaken en/of wetenschap om aannemelijk te maken dat het boek geloofwaardig is?
• Wat doet vermoeden dat het boek iets toevoegt aan het onderwerp?
Waarom is het boek beter dan eerder materiaal over PR / storytelling / communicatie / (online-)marketing / social media?

Tegelijkertijd is er genoeg te beschrijven, zoals hoe nieuwe media klassieke wetmatigheden in PR en communicatie een nieuwe dimensie geven.
Geslaagd hierin zijn bijvoorbeeld David Meerman Scott ( “The New Rules of PR”, 2006 ) en Brian Solis (“Putting the Public Back in Public Relations”, 2009).
En dan hierbij mijn persoonlijke top 10 van 2012, in alfabetische volgorde:

1. Blokland e.a.: Communicatie van organisaties: klassiek handboek geactualiseerd; degelijk maar weinig richting gevend.

2. Breakenridge: Social Media and Public Relations: Eight new practices
for the PR professional :
concrete invulling van de combinatie PR en social media.

3. Brussen & Vermeend: De onstuitbare opmars van de digitale wereld:
handzame kijk op de kansen die internet biedt; feiten en onderbouwde analyses, geen blabla.

4. CIPR: Share This: The Social Media handbook for PR professionals:
professionele twijfel van Britse experts gebundeld.

5. Duhé: New media and public relations (2e druk):
wetenschappelijke kost, en toch leesbaar en praktisch genoeg.

6. Holiday: Trust me, I’m lying:
prettig schaamteloze waarschuwing over hoever je in de pers kan komen met list en bedrog

7. Kreijveld: Samen Slimmer: niet het eerste boek over crowdsourcing maar voor non-profit / politiek aardig toepasbaar gemaakt.

8. Van Ruler: Communicatie Nu:
vernieuwend vormgegeven, scherpe staalkaart van verleden, heden en toekomst van ons mooie vak.

9. Winkelaar: De communicatieadviseur:
uitvoerig pleidooi voor het belang van de communicatieadviseur, moet eigenlijk overbodig zijn.

10. Seitel & Doorley: Rethinking reputation : kloeke poging om, na Ries & Ries opnieuw te verklaren dat PR het gaat winnen van reclame , maar nu echt dankzij nieuwe media en het belang van reputatie