Door: Leon Ragetlie
De copywriter zette op Twitter haar laatste woorden na een bizar aantal uren overwerk. '30 hours of working and still going strooong' is te lezen in de tweet. Kort na het schrijven van het bericht is zij in elkaar gezakt en een dag later overleden meldt Ad Age.
Er wordt altijd heel hard geroepen dat reclame maken nou eenmaal geen 9 tot 5 baan is en de deadline heilig. Allemaal leuk en aardig maar ik vraag me af welke campagne het waard is om jezelf letterlijk dood te werken. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn van de klant noch het bureau? Of heeft de crisis ertoe geleid dat klanten en bureaus dit soort eisen zonder blikken of blozen stellen aan hun personeel. Onder het mom 'Als jij het niet doet zijn er tien anderen die het wel doen'.
Veel jonge creatieven staan te springen om een baan, dus het bovenstaande klinkt best aannemelijk. Diezelfde jonge creatieven zijn daarmee ook een deel van het probleem. Ze willen zichzelf bewijzen en zijn bereid om daar ver voor te gaan. Zo houden ze de heersende cultuur in stand. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat hard werken slecht is. In tegendeel zelfs, daar komen vaak hele goede campagnes uit. Maar het moet wel gezond blijven. Als creatieven naast werken op het bureau ook kunnen leven, slapen en tijd hebben om nieuwe dingen te ervaren levert dat op de lange termijn veel meer goed werk op denk ik. Als derdejaars student weet ik nog te weinig van de bureauwereld om er zelf over te oordelen. Gebeuren dit soort dingen hier ook? Het moet toch niet zo zijn dat er een keurmerk ontwikkeld moet worden waarmee duidelijk wordt dat er geen bloed aan een campagne kleeft. 'No creatives were harmed or killed while working on this campaign'.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!