Vrouwelijke communicatie?

Honderd jaar geleden streed Aletta Jacobs een felle strijd om het vrouwenkiesrecht. Er volgden zware tijden, waarin vrouwen terecht vochten voor gelijke rechten, voor gelijke kansen en gelijke salariëring. Het waren de tijden waarin steeds de overeenkomsten tussen de man en de vrouw werden benadrukt. Man en vrouw waren gelijk!

We zijn nu honderd jaar verder. En ik geloof niet dat de zelfbewuste communicatievrouw op een aparte uitgave van Communicatie zit te wachten. De tijden zijn veranderd, de rollen zijn omgedraaid. Het is de tijd dat mannen zich moeten aanpassen. Mannen moeten leren hun vrouwelijke kant te laten zien. We leven in een snelle tijd. Met razendsnelle veranderingen. Structuren, visies en strategieën liggen niet meer voor vijf of tien jaar vast. Die veranderen elk kwartaal. Alles is in beweging. En de vroegere, rechtlijnige, mannelijke beleidsbepalers lijken het spoor volkomen bijster. Hun analytische en lineaire logica werkt niet meer. De feiten zijn niet langer overtuigend. De emotie wordt steeds belangrijker. In vergaderingen, in beleid, in communicatie. De linkerhersenhelft heeft de strijd verloren.

In deze tijden van voortdurende aanpassing neemt de intuïtie het over van de logica. De mannenbolwerken waarderen opeens de vrouwelijke kant - sterker, realiseren zich de noodzaak ervan. De rechterhersenhelft is niet langer minderwaardig. Intuïtieve en creatieve geesten krijgen opeens een gelijkwaardige plaats aan de bestuurstafel. Communicatie alleen op basis van de feiten en de logica, werkt niet meer in verwarrende tijden van Twitter, Powned en instant nieuws.

De vrouwelijke communicatie moet redding brengen! De mannelijke communicatie heeft afgedaan. Bedrijven die zich dit niet tijdig realiseren zullen als onbegrepen autist het spel verliezen. Cruciale vraag is natuurlijk of het dan ook vrouwen moeten zijn die die vrouwelijke communicatie moeten verzorgen? Ik vind van niet! Het gaat hier niet om het geslacht, het gaat hier om het juiste gebruik van onze hersenhelften.

Ik ken communicatievrouwen die alleen lineair denken. En mannen die veel te inlevend zijn. Ik ken ook vrouwen in ons vak die alleen maar emotioneel kunnen reageren. En communicatiemannen die beter boekhouder hadden kunnen worden. Het gaat ook hier om de juiste balans. Om communicatiedeskundigen die de evenwichtige brug kunnen slaan tussen de logica en de emotie. Om vrouwen dus met ook een goed werkende linkerhersenhelft, en om mannen met een evenzeer ontwikkelde rechterhersenhelft. En over die broodnodige, moderne metro-communicatieman/vrouw had ik graag een special gehad. Het is 2011 en niet 1911!