Naast de formele afspraken die grote social media bedrijven met hun klanten hebben via de voorwaarden checkbox, roept MijnKindOnline vanaf deze week op tot het uitbreiden van de dienstverlening naar hun gebruikers. Aanleiding is het verhaal van Freek, een jongen van 13 die door een identiteitshack allerlei materiaal over zichzelf verspreid ziet worden en moeilijk medewerking krijgt in het verwijderen daarvan.
De campagne wordt gedragen door een film over de case.
(film te zien op de site van MijnKindOnline)
MijnKindOnline:
‘Voor Freek zijn de consequenties van deze zogenoemde identiteitshack groot. Doordat zijn identiteit is gestolen en misbruikt, is het hem onmogelijk gemaakt een eigen online leven op te bouwen. Google linkt inmiddels Freeks echte naam van dat van zijn ongewilde alterego. Zodra hij onder zijn eigen naam accounts wil aanmaken op sociale media, zal de wereldwijde schare aan ‘fans’ hem opnieuw belagen. En wat te denken van nieuwe vriendjes, toekomstige klasgenoten en latere potentiële werkgevers die hem Googelen en al dat schokkende materiaal aantreffen?’
De verantwoordelijken zullen vast gevonden en gestraft worden. Maar daarmee is de zaak niet gesloten: de content blijft op internet beschikbaar en daarmee blijft het probleem bestaan.
Vraag is wat hierin de rol is en kan zijn van de grote bedrijven: ‘Ondanks de aangifte die de ouders van Freek bij de politie deden, de aanhouding van de aanstichter die daarop volgde (de Officier van Justitie buigt zich nu over de strafeis) en herhaaldelijke verzoeken aan onder andere Facebook en Twitter blijven de lasterlijke beelden en teksten van de nep-Freek op internet opduiken. De verdachte heeft inmiddels over de hele wereld volgers en copycats, die zijn werk hebben overgenomen. Het is de vraag of Freek ooit nog onder zijn eigen naam een toekomst kan opbouwen. Niet voor niets overweegt zijn moeder een officiële naamsverandering voor haar zoon.’
Gebruikers zijn zelf verantwoordelijk
Ja, tuurlijk. Maar interessant is waar je verantwoordelijkheid als bedrijf formeel begint en ophoudt en hoe die zich verhoudt tot je de morele verantwoordelijkheid. Met het accepteren van de voorwaarden door je klanten zijn de afspraken juridisch weliswaar rond, maar misschien nog niet in steen gebeiteld. Als toonaangevend bedrijf kun je steeds nadenken over je rol in de maatschappij en of je voorwaarden en dienstverlening passen bij tijd en behoefte.
In het geval van de grote social media bedrijven is dat wat MijnKindOnline betreft heel duidelijk: ‘Internetbedrijven zoals Twitter en Facebook moeten de meldprocedures gebruiksvriendelijker en simpeler te maken. Ook hopen we op meer technische drempels, bijvoorbeeld door verwijderde foto’s een kenmerk te geven zodat ze niet gemakkelijk opnieuw kunnen worden gepost.’
De oproep van MijnKindOnline heeft veel aandacht gekregen. De journaals en kranten hebben er ruim aandacht aan besteed. De kinderombudsman gaat onderzoeken hoe je kinderen beter kunt beschermen, en Sharon Dijksma (staatssecretaris Economische Zaken) heeft Twitter, Facebook en Google uitgenodigd om tot afspraken te komen.
Maar misschien moet het niet eens over juridische plicht gaan en kunnen bedrijven het als kans zien ook deze dienstverlening concreet vorm te geven: niet onze schuld, maar we gaan het wel voor je oplossen.
Of zoals één van de reacties op Facebook luidt: ‘Prima om bedrijven te wijzen op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid en "ons" niet het gevoel te geven overgeleverd te zijn …. Als dit goed is geregeld moet de aandacht uitgaan naar alle kansen en mogelijkheden. Dus puur eigenbelang van Social Media om dit dicht te tikken.’
En ja natuurlijk is dat lastig. En nee, je kunt het nooit helemaal dichttikken. Maar toch: het uitbreiden van dienstverlening als kans. Kans op een positieve relatie met je klanten, en daarmee de basis voor (nog) meer zakelijk succes. Mooi.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!