De man die volgens ons de beste reclamestrateeg van Nederland was, is niet meer.
De man die mede aan de basis stond van misschien wel de bekendste reclamecampagne van ons land (Even Apeldoorn Bellen).
De man die de Staatloterij weer op de kaart zette. Die een bijna levenslange haat-liefde relatie had met die 'prutsmarketeers aan de Boschdijk'(Philips).
De man die minstens zo creatief was als de creatieven met wie hij graag werkte, sleurde, schreeuwde, beukte, feestvierde, huilde en lachte.
De man die van zijn klanten hield zoals zij van hem hielden.
De man die daarom het beste tot zijn recht kwam bij het beste bureau van Nederland eind jaren '80 en begin jaren '90(DDB).
De man die zulke perfecte briefings schreef dat je er alleen nog maar een prijswinnend idee van kon maken.
De man die het compromis schuwde en altijd voor het maximale ging.
De man die over grenzen heen ging, dwars door de barricades. Zonder zich zorgen te maken over de gevolgen.
De man die zich mateloos kon verliezen in zijn geliefde 'Schotse Druif'(Ballantines).
De man die desondanks over hersens bleef beschikken die tot de leukste en creatiefste van de wereld behoorden.
De man wiens lichaam dat allemaal niet meer bij kon benen.
Op 20 november stopte het passievolle hart van Lex Montanus(66) met kloppen.
We waren hem al een paar jaar aan het missen.
Daar zal nu geen einde meer aan komen.
Lex zit in ons hart. Voor eeuwig.
Rust zacht lieve Lex.
Lucas Mees, Mart Boudestein en Martin Boomkens
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!