Holy Fuck & de Typografische Kommafuckers

In België zie je dat het altijd nog erger kan. Zelfs bewapend met het navigatiesysteem is dit een lastige speurtocht. Ik herinner me nog dat we vroeger met 5 man (2 ouders en 3 koters) in een rode Mazda 626 naar Frankrijk reden. Mijn vader, één bonk stress, achter het stuur. Mijn moeder, één bonk stress, ernaast. Ze hanteerde de wegenkaart die zo’n beetje drie vierde van mijn vaders zicht benam.

Hoe blij was mijn vader dan ook als we Nederland weer binnen reden. De kaart kon, uiteraard veilig op een P, terug-georigamied worden en paste weer in het dashboardkastje. Mijn vader roemde de keurige cijfers en letters op 'onze eigen’ borden. Die goede oude tijd.

Ik ben er bijna. Heerlijk, de rust van onze eigen bewegwijzering. Pom-tie-dommend rijd ik langs keurige zwartwitte koeien. Holy Fuck: wat zie ik hier: nieuwe snelheidsborden. Een condensed (in elkaar gedrukt) lettertype met het getal 100, scheef op een rond bord met een rode rand. De krappe 100 lijkt in een wit bord yoghurt te verdrinken. Ik moet ingrijpen! Ik pak mijn mobiel. Natuurlijk ben ik in overtreding en levensgevaarlijk bezig, maar dit is van levensbelang. Ik moet de wereld redden. Bellen doe je op een P, maar foto’s maken van typografische misstanden doe je op de snelweg. Ik laat volautomatisch mijn rechter raam zakken. Door alvast met mijn wijsvinger en duim in te zoomen op mijn telefooncamera kan ik de stuitende aanblik van de krappe, drijvende 100 vastleggen.

Klik.

Hebbes!

Gelukkig zie ik vlak voor mijn eigen woonplaats de ouwe, vertrouwde, gezellige, dikke 100 terug. Goed uitgebalanceerd op het witte bord met de rode rand. Dankzij aanbestedingen zijn eigen variaties op de bewegwijzering ontstaan. Lokale bordenmakers mogen naar eigen inzicht verkeersborden maken. Hartstikke goed voor de korte termijn economie. Hartstikke slecht voor de uniformiteit van het typografische verkeersbeeld. Nu hoor ik jullie, lieve lezers denken: 'Lieve Armijn, jij typografische kommafucker. Maak je in Jozefsnaam niet zo druk. Wat maakt het nou allemaal uit? Als je het maar kunt lezen.'

Gelukkig kom ik net deze post tegen op Kickstarter.

Er is enige tijd geleden een 42 jaar oud handboek met typografische regels gevonden van de metro van New York. Helaas is een ritje in de subway mij nog niet gegund, maar de bewegwijzering staat in mijn typografisch geheugen gegrift. Het handboek wil opnieuw worden uitgegeven, met behulp van typografische vrienden in de Verenigde Staten. De uniformiteit van de bewegwijzering heeft dus al jaren ongelofelijke invloed op de efficiëntie waar passagiers mee reizen. Dit scheelt reistijd, irritatie en bespaart dus bakken geld. Het heeft zelfs een enorm positieve invloed op hoe toeristen New York ervaren.

Even een rekensom. Per dag zijn er in de metro 5.225.675 reizigers. Stel dat mensen door de heldere signing per dag 20 seconden sneller kunnen reizen (Ik denk zelf dat het veel meer is, maar goed.). Dan bespaar je met die 20 seconden per jaar even 104.513.500 seconden uit. Dat is (als ik het goed heb) 29.031,528 uur wat dan weer 3,31 jaar is. Ik weet niet wat het uurloon is van de gemiddelde New Yorker, maar omgerekend in geld is dat... heel veel.

Dus voordat je een kommafucker veroordeelt van kommafucken: hij heeft zijn leven geriskeerd om het leven van jou aangenamer te maken.

Details… It's all about the details!

Groet van Armijn