Trends na de crisis

Trends zijn van alle tijden. Snelle of langzame trends, voor de korte of voor de lange termijn. Ze komen op, bereiken een hoogtepunt waarna ze weer verdwijnen, evolueren of worden vervangen door andere, nieuwe trends. Feit is dat de kredietcrisis heeft gezorgd voor tal van nieuwe 'snelle' markttrends die ook iets zeggen over veranderende behoeften van consumenten.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

markttrend 1. swapping parties

Niet lang nadat de Swarovski-kristallen begonnen te verbleken door het aanbreken van de kredietcrisis zagen de eerste ruilfeestjes het licht. Maar uit trendonderzoek blijkt dat een van de eerste swapping parties al gehouden werd in het voorjaar van 2008. Deze werden georganiseerd door treehuggers en andere aanhangers van het ecofabulous-gedachtegoed. Een van de eerste swapping events in Nederland vond plaats op het symposium Beyond Green in november 2009. Op het symposium was een swap store ingericht waar bezoekers aan het evenement over duurzame mode hun kleding (maximaal drie exemplaren) konden ruilen. Andere initiatiefnemers van swapping events zijn en UpperWareHouse. Swapping breidt zich uit naar andere branches, want behalve kleding valt er nog veel meer te ruilen.

markttrend 2. city farms, urban farming

Kinderboerderijen, botanische tuinen, die bestaan al heel erg lang. Stadsboerderijen, zo blijkt uit trendonderzoek, zijn ook niet nieuw. Er is nu sprake van toenemende belangstelling voor en het aantal city farms neemt toe, waardoor we kunnen spreken van een markttrend. Zoals de term al doet vermoeden is hier ook sprake van een Angelsaksische trend. Er zijn city farms in De Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Australië. In Nederland werd het onderwerp onder de aandacht gebracht door projecten als Foodprint (Stroom Den Haag), Stedelijk in West en , een tentoonstelling in het architectuurinstituut ARCAM (beide in Amsterdam). In New York en Berlijn kwamen we tijdens street research stadstuinen (community gardens) en pop-up boerderijwinkels tegen.

markttrend 3. cradle to cradle design

De term cradle to cradle is bedacht door William McDonough en Michael Braungart. Gooi producten niet weg, maar breng de grondstoffen weer terug in de productieketen, is de simpele samenvatting van hun theorie. Na een tv-uitzending over 'afval = voedsel' werden zij veelvuldig uitgenodigd op congressen. Daardoor werd hun gedachtegoed steeds bekender en werden zowel vormgevers als technici en ondernemers geïnspireerd. Wij bezochten in maart 2008 een cradle to cradle diner, gemaakt door food designer Katja Gruijters. Vormgevers bedachten de , een urn van biologisch afbreekbaar materiaal, en schoenen die op de composthoop kunnen, (shoes that bloom). Er zijn ook cradle to cradle- of c2c-producten te koop van grote bedrijven als Nike, Camper en Desso, vaak voorzien van het cradle to cradle-keurmerk.

trends to brands
In '' (Kluwer 2001) beschreven Hilde Roothart van Trendslator en Wim van der Pol een methode om trend en brand management met elkaar te integreren. Tien jaar later is het tijd om terug èn vooruit te kijken. Ziehier een nieuwe, digitale versie van deze bestseller, maar dan voor een nieuw decennium. En we noemen het '', voor de toekomst van je merk. Wat is de toekomst van jouw merk?

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie