Gisteren was ik te gast bij Full Throttle 07, een evenement van de Koninklijke Luchtmacht en het Spyker Formule 1 team. Op de vliegbasis Volkel nam Cristijan Albers het met zijn F1 bolide op tegen de F16 Fighting Falcon van Ralph 'Sheik' Aarts. De wagen van Albers ging sneller van start, maar werd halverwege toch ingehaald door de F16.
Heb je dit verhaal gisteren of vandaag ook al via andere websites, de kranten of de tv vernomen? Prima, dat was ook de bedoeling.
De race was niet te volgen vanaf de openbare weg. Alleen een paar honderd genodigden konden de race van dichtbij aanschouwen. Die race zelf duurde echter nog geen tien seconden. Dus waar ging het eigenlijk helemaal om?
Full Throttle was voor de Luchtmacht vooral een recruitment event: potentiële nieuwe piloten en technici werden uitgenodigd en tegelijkertijd moet de persaandacht zorgen voor een imagoboost van de Luchtmacht als werkgever. En die pers was dan ook massaal aanwezig.
Ook voor Spyker was het evenement in Volkel vooral bedoeld om zich te presenteren, want als Nederlands team in Formule 1 moet je natuurlijk ook je gezicht hier eens laten zien. En zonder Formule 1 race in Nederland moet je het dan van evenementen als deze hebben. Spyker had onder andere haar sponsoren uitgenodigd en in die hoedanigheid was ik daar met een aantal collega's aanwezig.
Eerlijk gezegd stelde de race zelf niet zoveel voor. Voordat je met je ogen kon knipperen was het voorbij. Bovendien was de afstand tot het publiek redelijk groot. Veel genodigden zullen zich daarom vooral alles voor en na de race herinneren: de interviews met Albers en Aarts, het meekijken in de pitbox, de spectaculaire vliegshow van de F16, de burnout van de F1 wagen en de fotoshoots waarbij je je met je huis-tuin-en-keuken fotocamera gewoon tussen de persfotografen kon wurmen (tot frustratie van de professionals). Wat dat betreft een uniek en spectaculair evenement voor de gelukkige bezoekers.
Voor de pers was het waarschijnlijk niet zo'n journalistiek succes. Hoe men ook probeerde de cameraploegen, radioverslaggevers en persfotografen van dienst te zijn: uiteindelijk kwam iedereen met dezelfde quotes en kiekjes thuis. Bovendien zijn diezelfde quotes en kiekjes ook nog eens door het 'gewone publiek' op YouTube en Flickr.com terechtgekomen. Met andere woorden: voor de pers was er weinig journalistieke eer te behalen.
De media hebben desalnietemin het evenement behoorlijk opgepakt. Veel nieuwssites hebben het persbericht geplaatst, Rutger van GeenStijl.nl heeft een videoverslag gepost en de meeste journaals hadden beelden. Toch vraag ik me af: hoe kun je de pers nu zo bedienen dat ze een volgende keer weer massaal op je uitnodiging ingaan?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!