Het zal zo langzamerhand wel duidelijk zijn dat we niet meer op ons 65ste met pensioen gaan. Daar moeten nog een paar jaartjes buffelen bij, het is niet anders. Dat betekent: productief zijn tot en met je 67ste, plezier hebben in je werk, en tot latere leeftijd nog kunnen meedoen in de mobiliteit van de arbeidsmarkt. Waarin losse verbanden en snel schakelen steeds belangrijker worden.
De cruciale vraag is of dat allemaal wel gaat lukken. Zeker in een maatschappij die haar arbeidskrachten al vóór hun 50ste verjaardag graag de deur uit kijkt…
Als arbeidsbemiddelaar (headhunter zo je wilt), heb ik regelmatig te maken met de kwestie “senioriteit”, om het woord oud even te vermijden. En wat blijkt? Onze klanten willen geen mensen die ouder zijn dan 45.
Hoe geschikt hun CV ook lijkt, ze worden echt niet uitgenodigd om te komen praten. Ik zit nu zo’n 20 jaar in de arbeidsbemiddeling, en kan me maar één bemiddeling bedenken waarbij iemand van hogere leeftijd de voorkeur had boven een jongere kandidaat.
Maar dat was dan ook een Japans bedrijf.
In het Verre Oosten kijkt men anders naar het verschijnsel ouderdom. Zij zien ouderdom meer als senioriteit. En juist in die nuance openbaart zich een fundamenteel verschil in cultuur. In Japan ziet men naarmate de jaren vorderen ook de wijsheid toenemen. Ouderen hebben wat te melden, daar kan je wat van leren.
Anders dan in Nederland waar we de voorkeur geven aan sprankelende jeugdigheid, wat we koppelen aan dadendrang en daarmee gepaard gaande omzet. Nederland, waar we er vanuit gaan dat ouderen nergens meer zin in hebben en zich vermoeid en mopperend naar de pensioengerechtigde leeftijd slepen. Anders dan in het Verre Oosten staat “oud” bij ons voor versleten en uitgeblust.
Natuurlijk is er wel een leeftijdsregel bij het bemiddelen van creatie. Creëren, iets nieuws verzinnen dat geheel op de laatste media-ontwikkelingen inspeelt – het lijkt voorbehouden te zijn aan de jongere gelederen onder ons.
Sowieso lijkt creatie in het algemeen meer te horen bij jeugdigheid dan bij senioriteit. Want wie scoren de hits? Hoeveel mensen met grijze haren stonden er dit jaar weer bij de ADCN of bij MTV op het podium?
Anderzijds hebben deze senioren een bak ervaring opgedaan. En juist die ervaring kan een bureau het uitvinden van menig wiel besparen. Zo kan de functie van creatief directeur gesplitst worden in een creërend stuk en in meer op management gericht stuk.
Als arbeidsbemiddelaar hebben wij een vraag in te vullen die ons door de klant gesteld is. En de klant stelt negen van de tien keer dat ze een niet oud maar wel ervaren iemand willen hebben.
(Ik heb het zinnetje: “gewenste leeftijd 35 jaar” alvast laten drukken op iedere pagina van mijn notitieblok. )
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!