Dude van de BNO is een écht blad geworden!

Een kritisch stukje schrijft nou eenmaal stukken leuker. Maar de BNO maakt het me lastig. Dude is een écht blad geworden. Het ziet er goed uit en inhoudelijk zit het lekker in elkaar. 

Vormberichten
In december van vorig jaar verscheen de laatste Vormberichten, tot dan toe het magazine van de BNO. Ik weet niet wat het was met Vormberichten, maar op de een of andere manier voelde dat toch een beetje als een clubblad. Leuk en interessant voor de leden, maar minder voor de buitenwacht.

Focus
Om heel eerlijk te zijn hield ik ook wel een beetje mijn hart vast. In februari presenteerde de BNO haar jaarlijkse branchemonitor. Ik schreef daar een kritisch stuk over, omdat ik vond dat daarin een té rooskleurig beeld werd geschetst van ontwerpend Nederland. En toen ik vervolgens het beleidsplan las, vond ik daarin maar weinig focus. Wat zijn nu de keuzes die de BNO maakt in deze lastige tijd voor ontwerpers?

Dude
Ik ben blij verrast met de inhoud van Dude. Die toont namelijk wel degelijk een duidelijke richting. Het oude Vormberichten beloofde een blad te zijn over ontwerpen én ondernemen. Dude maakt die belofte waar. Vooral ook omdat die twee aspecten van het ontwerper zijn veel beter door het blad en door de artikelen heen zijn gevlochten. De grote artikelen hebben een mooie lengte, die ruimte geven voor een zekere diepgang. Het kan zijn dat dat alleen maar zo lijkt, door de nieuwe ruime opmaak. Het leest in ieder geval een stuk prettiger zo. Dude voelt als een echt magazine. Een beetje in de traditie van Items van voor de laatste restyle.

Kritiek
Is er dan geen enkel punt van kritiek mogelijk? Natuurlijk wel.

Dude?
Vanaf het moment dat ik wist dat het magazine Dude ging heten heb ik me afgevraagd wat ik nu van die naam vond. De naam is logisch, prettig, herkenbaar en kan prima voor een magazine. Maar in deze tijd, waarin het belangrijk is dat ontwerpers de brug slaan naar opdrachtgevers, komt het ook wat joviaal over. Ik zou gepleit hebben voor een wat serieuzere naam. Eentje die zegt: wij ontwerpers zijn werkelijk van toegevoegde waarde voor organisaties, let’s talk!

Online en print
Het andere punt van kritiek gaat over de vraag of zo’n magazine überhaupt nog bestaansrecht heeft. Begrijp me niet verkeerd: ik houd van print. Ik houd van het gevoel van een goed vormgegeven blad in de handen, waarbij je het papier kunt voelen en de inkt kunt ruiken. Ik houd van de rust van lezen die bij een fysiek blad hoort. En ik ben ook heel blij dat Nederland weer een écht blad over de wereld van het ontwerpen heeft. Maar een online platform is veel actueler en daardoor op het moment vaak relevanter. Ik denk dat het goed zou zijn om na te denken over de wisselwerking tussen print en online. Veel van de korte ‘Pics & Profiles’ en ‘Shares & Likes’ heb je allang ergens online kunnen lezen en voegen niet zoveel meer toe. Ze zijn prettig voor de afwisseling in het blad. Maar scherpere keuzes voor lange artikelen, profielen en adviezen maken wellicht een nog beter blad.

Frequentie
Een laatste kritiekpunt is de frequentie. Vier keer per jaar is weinig. Ik begrijp het wel vanuit het perspectief van de BNO. Het nieuwe blad is bijna twee keer zo dik als Vormberichten. En het moet ook allemaal maar geproduceerd worden. Maar wil je lezers écht aan je binden en wil je voor hen relevant zijn, dan moet je misschien wat vaker contact maken. Dat geldt nog meer als er een ambitie ligt om te verkopen buiten het ledenbestand van de BNO, in de boekhandels en de kiosken.

Maar om heel eerlijk te zijn: ik wil dat blad gewoon vaker ontvangen. Maanden wachten op de volgende, dat is toch niet te harden?!