Al meegepraat?

Al op nederlandpraatmee.nl geweest?

Het is de website waarmee het Burgerforum - een door minister Pechtold ingesteld college van burgermannen en -vrouwen - peilt of Nederland misschien de Tweede Kamer op een andere manier wil kiezen.

Het is een vorm van, laten we zeggen, communicatief besturen dat in een heuse trend past. Overal schieten klankbordgroepen, interactieve platforms en inspraakpanels als paddenstoelen uit de grond. En communicatie wordt serieus, weloverwogen in gezet om van burgers te horen hoe het willen hebben.

Misschien klinkt het ons, communicatiejongens en -meisjes, als muziek in de oren. Maar is het wel zo'n vrolijk deuntje? Illustreert het niet veel eer de wanhoop van een moderne samenleving die niet goed meer weet hoe ze zich heeft te besturen? Dreigt communicatie niet te verworden tot een verlegenheidsoplossing voor ministers, gemeentebesturen en bedrijven die de draad kwijt zijn?

Op het eerste gezicht lijkt het eervol om als redder in de nood te worden aangeklampt. Maar het is een last waaronder ons vak alleen maar kan bezwijken. Communicatie moet het hebben van richting. Wie weet welke kant hij of wil, kan een beroep doen op ons soort volk. En dat levert meer op dan een bewindsman, een directeur of burgemeester in gewone doen vaak denkt. Maar veel te vaak wordt het gebruikt als vijgeblad of, erger, als fopspeen.

Communicatie kan het vacuüm van een gedesoriënteerd, aangeslagen, zoekend politiek & bestuur niet opvullen. Net zo min als schoonheid de wereld kan redden (met excuses aan Dostojevski).