Door Rik van Druten
Hans Faber won gisteren de titel Communicatieprofessional van het Jaar 2021. Hij deed namens zijn eigen familie de woordvoering toen zijn nichtje Anne in 2017 eerst vermist was en later vermoord bleek. Hij zette zijn ervaringen als familielid en professioneel communicatieadviseur in om andere familieleden van slachtoffers bij te staan. Hij richtte Namens de Familie op, een landelijk netwerk waaraan tal van media- en communicatieadviseurs zijn verbonden.
Via dit prijzenswaardige initiatief, dat inmiddels tientallen families heeft bijgestaan, wil Hans Faber ook de media laten zien wat hun rol is en zou moeten zijn in dit soort heftige zaken. Ik vind dat een goede keuze, want merk in de praktijk dat de media zich vaak niet echt bekommeren om de gevolgen van hun verslaggeving voor de ‘gewone man’.
In mei is daar een schrijnend voorbeeld van te zien. Begin van die maand overlijden twee patiënten van het Maastrichtse MUMC+ door het uitvallen van de stroom. ‘Moord!’, beschuldigt een nabestaande in een interview met het ANP, dat wordt overgenomen door onder meer De Limburger en de NOS.
Een drama is het zeker. En natuurlijk dient grondig te worden onderzocht waarom de stroom uitviel, waarom het noodaggregaat niet aansloeg en waarom het medisch personeel geen alarm hoorde afgaan. Maar moord?
Verslaggeving verdrietige zaak ontbeert respect
Er was een tijd dat journalisten 'gewone' mensen die ineens met de media in aanraking kwamen een beetje tegen zichzelf in bescherming namen. Natuurlijk is het geen moord, ook al zal deze nabestaande dat best gezegd hebben. Dat besef weerhoudt diverse media er niet van het fragment uit te zenden en af te drukken.
Maar de nabestaanden zijn ook in shock, constateert de verslaggever in hetzelfde bericht. Voor een journalist zou dat iets moeten betekenen. Nu staat het in de krant en op internet. Het zal deze begrijpelijk geschokte nabestaande blijven achtervolgen, zo valt te vrezen.
En wat te denken van de betrokken artsen en verpleegkundigen. Ook zij zijn geschokt. Hun ziekenhuis draagt – en neemt – de verantwoordelijkheid voor de noodlottige stroomstoring. De voor de betrokken ziekenhuismedewerkers onnodig grievende beschuldiging van moord is echter nergens op gestoeld.
De berichtgeving over de verdrietige gebeurtenis in het Maastrichtse ziekenhuis geeft blijk van weinig respect voor de gewone Nederlander als nieuwsbron. Dat valt niet alleen vaak op bij de omgang met slachtoffers, ook met de bij veel media populaire ‘voxpop’ gaat het regelmatig mis. Ongeacht de gevolgen mag dagelijks een selectie gewone Nederlanders leeglopen in de media. Clickbait gescoord, de gewone man (m/v) blijft ontredderd achter.
Een zelf gecreëerd beeld van onbetrouwbaar en manipulatief
Niet vreemd dat die mensen zich afwenden van de traditionele nieuwsmedia. Met het inmiddels negatieve label ‘mainstream media’ worden ze door verontrustend grote groepen in de samenleving weggezet als onbetrouwbaar en manipulatief.
Een beetje meer échte bekommernis om de gewone man zou nieuwsmedia niet misstaan. Respect voor de gewone man als nieuwsbron. Het zou zomaar eens een lezer/kijker kunnen zijn. Mooi startpunt om het verloren vertrouwen terug te winnen. Goed dat Hans Faber dit niet alleen aankaart, maar ook in de praktijk laat zien.
Rik van Druten is voormalig journalist en werkt al lange tijd als interim-woordvoerder
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!